بررسي وضعيت گردشگري روستايي و نقش آن در توسعۀ روستايي. مطالعۀ موردي: روستاهاي شهرستان‌هاي املش و رودسر

امروزه توجه به موضوع گردشگري امتيازات اقتصادي، اجتماعي-فرهنگي و زيست‌محيطي قابل ملاحظه‌اي براي نواحي روستايي و كمتر توسعه يافته از طريق توسعۀ درآمدي و زيرساختي ايجاد مي‌نمايد و از طرف ديگر با اتكا به ويژگي‌ها و تأثيرات خود مي‌تواند به گونه‌اي كاملاً مؤثر در تحرك و پويايي بخش‌هاي مختلف اقتصادي جوامع محلي، به توسعۀ نواحي روستايي كمك نمايد. براين اساس، اين پژوهش با هدف تبيين نقش گردشگري در توسعۀ روستايي و با تأكيد بر كارآفريني بر روي روستاهاي شهرستان‌هاي املش و رودسر به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه گردشگري روستايي چگونه مي‌تواند زمينۀ توسعۀ نواحي روستايي را فراهم كند؟ از اين منظر، اين پژوهش  با روش توصيفي- تحليلي از طريق گردآوري اطلاعات به تكميل پرسش‌نامه در قالب طيف ليكرت طراحي شده و پرسش‌هاي پژوهش از طريق نرم‌افزار آماري SPSS و EXCEL  و نقشه‌ها با استفاده از نرم‌افزارARC GIS  تهيه شده‌اند. جامعۀ آماري اين پژوهش 14 نقطۀ روستايي است، كه از آن ميان 383 نفر از سرپرستان خانوار روستايي به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه بين گردشگري و توسعۀ روستايي در سطح روستاهاي مورد مطالعه يك نوع رابطۀ مستقيم وجود دارد؛ همچنين از طريق بررسي ضريب همبستگي اسپيرمن بين افزايش درآمد، ايجاد اشتغال، تحولات فرهنگي، افزايش تعاملات اجتماعي، افزايش آلودگي‌هاي زيست‌محيطي و تغييرات كالبدي –فضايي در محدودۀ مورد مطالعه همبستگي وجود دارد. از طرفي نتايج تحليل نشان مي‌دهد، متغيري كه بيشترين واريانس توسعۀ روستايي منطقه را تبيين مي‌كند بُعد اقتصادي است.