يافته‌هاي گذشته و مسيرهاي آينده روش‌هاي تعيين قابليت انتقال توان در دسترس بخش نخست: مفاهيم و روش‌هاي ايستا

با توجه به ترويج بازار برق به‌صورت پايدار و رقابتي در اغلب كشورها، تحقيقات درباره توانايي انتقال توان در دسترس به‌شدت افزايش‌يافته است و با توجه به افزايش مصرف و عدم گسترش شبكه انتقال، بيشتر اجزاء سيستم قدرت در مرز محدوده‌هاي مجاز خود قرار دارند كه موجب كاهش كارايي آن‌ها مي‌شود، از اين‌رو تعيين مقدار دقيق قابليت انتقال توان در دسترس (ATC) براي برنامه‌ريزي، بهره‌برداري و كنترل سيستم قدرت بسيار مهم مي‌شود كه باعث شده است؛ روش‌هاي متعددي براي محاسبه ATC ارايه شود. الگوريتم‌هاي ارايه‌شده يا سريع هستند و دقيق نيستند و يا دقيق هستند و سرعت كافي ندارند. اين مقاله، يك بررسي جامع از روش‌هاي مختلف براي تعيين ATC را در دو حالت ايستا و پويا ارايه مي‌دهد. ابتدا مفاهيم و تعاريف مختلف موردنياز براي درك بهتر ATC ارايه مي‌شود سپس در دو قسمت مجزا، ابتدا روش‌هاي ايستا و سپس روش‌هاي پويا بررسي مي‌شوند. اين بررسي‌ها نشان مي‌دهدكه همزمان با توسعه روش‌هاي استاتيكي، روش‌هاي ديناميكي نيز گسترش پيدا كرده‌اند. اين مقاله هم براي كساني‌ كه در اين زمينه كار مي‌كنند مفيد است و هم براي كساني كه مي‌خواهند به اين حوزه تحقيقاتي وارد شوند