شناسايي و اولويت‌بندي معيارهاي اثرگذار بر مسير شغلي كاركنان دانشي با استفاده از مدل تحليل شبكه‌اي فازي

يكي از مهم‌ترين فرآيندهايي كه در مديريت منابع انساني توجه چنداني به آن نشده است؛ موضوع مديريت مسير شغلي است. همچنين، با توجه به عصر كنوني كه عصر اقتصاد دانشي خوانده مي‌شود؛ دانش و كاركنان دانشي اهميتي دوچندان يافته‌اند. بنابراين، مسئله مورد بررسي در اين پژوهش، تعيين اهميت معيارهاي مؤثر بر مسير شغلي كاركنان دانشي در دو گروه پژوهشگري و مديريتي است؛ ازاين‌رو، هدف اصلي پژوهش حاضر، اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر مسير شغلي كاركنان دانشي پژوهشگاه صنعت نفت است. براي اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر مسير شغلي در اين پژوهش از مدل تحليل شبكه‌اي فازي با رويكرد برنامه‌ريزي غيرخطي استفاده شده است. استفاده از اين روش در مقايسه با ساير روش‌هاي اولويت‌بندي، به دليل داشتن مفروضاتي است كه با شرايط واقعي تصميم‌گيري هم‌خواني بيشتري دارد. در اين پژوهش، 6 عامل به‌عنوان عوامل مؤثر بر مديريت مسير شغلي كاركنان دانشي شناسايي شدند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه در ميان 6 معيار اصلي مورد بررسي در دو گروه كاركنان دانشي ترتيب تأثيرگذاري معيارها بر مسير شغلي همانند بوده است. شايستگي‌هاي اختصاصي داراي بيشترين اهميت در مسير شغلي كاركنان دانشي هر دو گروه بوده است و پس از آن به ترتيب؛ معيار ارزيابي عملكرد، ويژگي‌هاي مزيت‌ساز، دوره‌هاي آموزشي، سابقه كاري و تحصيلات قرار دارند.