شناسايي عوامل تعديلگرِ ارتباط سنگين‌باري نقش و رفتارهايِ بازآفرينيِ تعادل كار-زندگي در بين اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه

پژوهش حاضر بنا دارد تا نسبت‌ به كشف و بازنماييِ عوامل تعديلگرِ مؤثر بر رفتارهاي بازآفرينيِ تعادل كار-زندگي نمايشان اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه‌هاي دولتي شمال شرق ايران تلاش نمايد. در اين مطالعه، پژوهش از لحاظ روش، پديدارشناسي و از لحاظ هدف، بنيادي بوده و ماهيتي اكتشافي داشته است. جامعۀ مورد مطالعه، آن دسته از اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه‌هاي فردوسي مشهد و بيرجند بوده كه داراي مرتبۀ علمي استادياري با حداقل 5 سال سابقه كاري و يا دانشياري بوده‌اند. انتخاب مشاركت‌كنندگان به شيوۀ هدفمند با انجام مصاحبه نيمه ساختاريافته‌‌ پي گرفته شد. نهايتاً پس از اشباع داده‌ها و تكرار يافته‌ها، كفايت تعداد نمونه با 16 مشاركت‌كننده مسجل شد. نتايج تحليل داده‌ها به شيوۀ تحليل محتواي كلايزي نشان داد كه عوامل تعديلگر در ارتباط ميان سنگين‌باري‌ نقش و رفتارهاي بازآفرينيِ تعادل كار-زندگي را مي‌توان در قالب سه دسته از عوامل فردي، موقعيتي و فردي-موقعيتي صورت‌بندي كرد. چارچوب عوامل تعديلگرِ شناسايي شده مي‌تواند توسط دست‌اندركاران حوزۀ مديريت منابع انساني در طراحيِ تدابير نظام نگهداشت اعضاي هيئت‌علمي مورد بهره‌گيري واقع شود.