فهم معناي پديده نشانگان ملكه زنبور عسل از ديدگاه زنان شاغل در يك دانشگاه دولتي: رويكرد پديدارشناسي توصيفي

پژوهش حاضر با هدف فهم معنا و ساختار اساسي پديده نشانگان ملكه زنبورعسل انجام شد. اين فهم، از تحليل تجربه زيسته هفت نفر از زنان شاغل در يكي از دانشگاه‌هاي كشور كه مديران آنان، زنان عضو هيئت‌علمي بودند به دست آمد. بنابراين، هدف پژوهش، روش‌ پديدارشناسي توصيفي هوسرل مبتني بر مدل بهينه ‌شده كُلايزي مورد استفاده قرار گرفت. پرسش اصلي مطرح شده در اين: پژوهش «پديده نشانگان ملكه زنبورعسل از ديدگاه افرادي كه آن را تجربه كرده‌اند چه ساختاري دارد؟». براي نمونه‌گيري با در نظر گرفتن دو معيار شموليتِ كلايزي، از روش‌هاي غيراحتمالي هدفمند و گلوله برفي براي انتخاب نمونه استفاده شد. با پرسيدن پيش‌سؤل‌هاي غربالگري، هفت نفر از زنان شاغل در يكي از دانشگاه‌هاي كشور كه مديران زن عضو هيئت‌علمي داشتند، به‌عنوان نمونه: پژوهش انتخاب شدند. پس از انجام مصاحبه‌هاي مفصل با اين افراد، از روش پديدارشناسي هشت مرحله‌اي كلايزي براي تحليل داده‌ها استفاده شد. مطابق يافته‌هاي پژوهش، پانزده خوشه در قالب پنج تمِ مكشوف، دسته‌بندي شدند. تم‌هاي مبيّنِ معناي پديده نشانگان ملكه زنبورعسل از ديدگاه مشاركت‌كنندگان عبارت بودند از: 1. تزريق و تلقين حس فروماندگي، 2. بن‌بست ارتباطي، 3. سلوك ناعادلانه، 4. سبك مديريت جعلي و 5. بافتار تبعيض‌آميز تجربه‌شده. در پايان برمبناي تم‌هاي احصا شده، توصيف جامعي از معنا و ساختار پديده نشانگان ملكه زنبورعسل ارائه شد.