معرفي گياهان مناسب و تعيين نقش حفاظتي آن ها در اراضي مارني غرب حوزه ي آبخيز مهارلو

در اين پژوهش، نمونه هاي گياهي پس از جمع آوري، با استفاده از منابع علمي موجود شناسايي شدند و با بررسي ويژگي هاي مختلف گياهي شامل: تراكم، فراواني، وضعيت تاج پوشش، ريشه و ريزوم، مقدار لاشبرگ توليدي، شكل رويشي، شيوه ي تكثير و طول عمر، اولويت بندي گياهان، به منظور تثبيت و حفاظت از مارن ها انجام گرديد. بر اساس نتايج به دست آمده 34، 59 و 61 گونه ي گياهي، به ترتيب در اولويت اول تا سوم به منظور تثبيت و حفاظت از مارن ها در اين حوزه ي آبخيز معرفي شدند. به طوري كه لازم است به ترتيب: نسبت به تكثير و استقرار گونه هاي بوته اي، درختچه اي، درختي، علفي و گندمي چندساله، و علفي و گندمي يك ساله در اين اراضي اقدام گردد. همچنين با توجه به ويژگي هاي گياه شناسي و خصوصيات طبيعي منطقه و تأكيد بر اين نكته كه علاوه بر مسأله ي فرسايش پذيري و توليد رسوب، اراضي مارني عمدتاً داراي نفوذپذيري ناچيز و رطوبت ناكافي به منظور استقرار و رشد گياهان در خود هستند؛ توصيه مي شود نسبت به استقرار و تكثير گونه هايي مانند گون شوشي، گون پنبه اي و درمنه ي كوهي در نواحي تحت پوشش مارن در اين حوزه ي آبخيز اقدام شود. زيرا با مديريت و استقرار اين گونه ها، علاوه بر حفاظت خاك، فرصت زادآوري و حفظ اين گونه هاي گياهي ارزشمند فراهم خواهد شد.