تغييرات زماني فرسايش بين‌شياري تحت تأثير شدت‌ باران در خاك‌هاي منطقه نيمه‌خشك

فرسايش بين‌شياري طي مدت بارندگي به دليل تغيير شرايط خاك مي‌تواند تغيير كند. اين پژوهش به منظور بررسي تغييرات زماني فرسايش بين‌شياري در خاك‌ها تحت شدت‌هاي مختلف باران انجام گرفت. براي اين منظور آزمايش در سه خاك با بافت مختلف در سه شدت بارندگي تحت شيب 10 درصد در سه تكرار در مجموع با 27 واحد آزمايشي در قالب طرح كاملاً تصادفي انجام شد. فرسايش بين‌شياري در فاصله زماني يك دقيقه از آغاز رواناب در هر يك از واحدهاي آزمايشي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه تفاوت‌هاي اساسي از نظر آستانه زماني وقوع رواناب سطحي و فرسايش بين‌شياري و نيز شدت وقوع آن‌ها بين شدت‌هاي مختلف باران وجود دارد (001/ 0 P). رابطه معني‌دار بين مقدار فرسايش بين‌شياري و شدت باران به دست آمد (96/ 0=R2 و 01/ 0 P). فرسايش بين‌شياري طي مدت بارندگي همسو با افزايش توليد رواناب سطحي افزايش يافت اما در زمان‌هاي پاياني (حدود 45 دقيقه)، روند وقوع فرسايش بين‌شياري همسو با توليد رواناب سطحي نبود. به اين ترتيب مي‌توان نتيجه گرفت كه وابستگي زماني فرسايش بين‌شياري به توليد رواناب سطحي در اوايل بارندگي تحت تأثير مقدار توليد رواناب و در زمان‌هاي پاياني تحت تأثير شرايط خاك از نظر موجوديت ذرات فرسايش‌پذير است.