اداره كردن دوران كودكي با پيشگيري از جرم و جنايت مورد سيستم مدارس آلمان

Managing Childhood Crime Prevention: The Case of the German School System

در طول دهه گذشته، برنامه هاي متعدد پيشگيري از جرم و جنايت در تمام بخش هاي مدارس آلمان اجرا شده است. اگرچه چندين حملۀ شديد خشونت آميز در 12 سال گذشته در مدارس آلماني رخ داده است، پيدايش برنامه هاي پيشگيري از جرم در بخش آموزش و پرورش را نمي توان به سادگي به عنوان يك واكنش به افزايش جرم و جنايت جوانان پنداشت. به دنبال نوشته هاي ميشل فوكو در مورد قدرت و زمامداري، و برداشت از خروجي هاي تجزيه و تحليل گفتمان برنامه هاي پيشگيري از جرم و سخنراني هاي سياسي، ما استدلال مي‌كنيم كه پيشگيري از جرم در مدارس آلمان، نشان از يك روش جديد براي كنترل دوران خردسالي دارد. اگر چه ما بر آلمان تمركز مي كنيم، يافته هاي ما ممكن است نخست، يك تمايل بين المللي در سياست آموزشي كه قبلا منجر به پيدايش مشكلات اجتماعي-ساختاري شده به وجود آورد و آنها را به راه حل هاي محلي تبديل كند و دوم، به دنبال ايجاد زيرساخت هاي دوران كودكي است كه باعث مي شود كودكان احساس كنند كه مسئول امنيت خود هستند، در حالي كه همزمان كودكان و نوجوانان موضوع اصلي كنترل وسيع اجتماعي از طريق شبكه هاي منطقه محور مي شوند.

Over the past decade, numerous crime prevention programs have been implemented in all parts of the German school. Although several violent attacks have taken place in German schools over the last 12 years, the emergence of crime prevention programs in the education sector can not be simply viewed as a response to the increase in juvenile crime. Following the writings of Michel Foucault on power and governance, and the perception of the outcomes of the analysis of the discourse of crime prevention programs and political speeches, we argue that crime prevention in German schools represents a new method for Control the childhood period. Although we are focusing on Germany, our findings may firstly create an international tendency in educational policy that has previously led to the emergence of socio-structural problems and turn them into local solutions, and secondly, to It seeks to create a childhood infrastructure that makes children feel that they are responsible for their own safety, while at the same time children and young people are at the core of the vast majority of social control through regional networks.