پديد آورندگان :
مير احمدي، علي فاقد وابستگي سازماني , نصرتي، روح الله فاقد وابستگي سازماني , امير احمدي، محسن فاقد وابستگي سازماني , تيموري، افسانه فاقد وابستگي سازماني
كليدواژه :
آسيب‌هاي نوپديد , اينترنت , خانواده , فضاي مجازي , شبكه‌هاي اجتماعي
چكيده فارسي :
شبكه اينترنت در كنار مزاياي بسيار، معايبي نيز دارد كه عدم آشنايي كامل با فضاي مجازي مي‌تواند آسيب‌هايي را براي خانواده‌ها به بار آورد.
امروزه دنياي اينترنت از وبگاه‌هاي ثابت، به نوع جديدي از اينترنت كه مي‌توان آن را اينترنت محاوره‌اي ناميد تغييريافته است، تا آنجا كه اينترنت قديمي را «وب 1» و اينترنت جديد را «وب 2» ناميده‌اند. پروژه نوظهور «وب 2» كه اجازه ورود و مشاركت فعال را با محوريت ارتباطات دوسويه فراهم آورده است، «رسانه اجتماعي» نام دارد. دليل اين نام‌گذاري سرشت اجتماعي اين رسانه جديد است. برخي از صاحب‌نظران به‌جاي استفاده از واژه رسانه‌هاي اجتماعي با توجه به كاربرد شبكه‌اي اين دست از رسانه‌ها، استفاده از واژه «شبكه‌هاي اجتماعي» را ترجيح مي‌دهند.
اين واژه امروزه عمدتاً براي ناميدن پايگاه‌هاي اينترنتي به كار مي‌رود كه افراد با عضويت در آن‌ها امكان دستيابي به اطلاعات ساير اعضا، آشنايي با علايق آن‌ها، به اشتراك‌گذاري توليدات متني، صوتي و تصويري و نيز تشكيل گروه‌هايي بر اساس علايق مشترك با برخي از ديگر اعضاي پايگاه را پيدا مي‌كنند. اقبال كاربران به شبكه‌هاي اجتماعي به‌اندازه‌اي بوده است كه سال 2010 ميلادي به نام سال شبكه‌هاي اجتماعي نام‌گذاري گرديد. شبكه‌هاي اجتماعي در دنياي كنوني محبوبيت زيادي يافته‌اند به‌گونه‌اي كه اعضاي آن با آن‌ها خويشاوندان، دوستان، همكاران و حتي افراد ناشناس رابطه برقرار مي‌كنند. ازاين‌رو بسياري از مناسبات انساني افراد را زير تأثير خود قرار داده است. يافته‌هاي پژوهش‌هاي اجتماعي در ايران نشان مي‌دهد كه جوانان بيشترين و مهم‌ترين كاربران از اينترنت در ايران هستند. بيشتر جوانان وقت قابل‌توجهي را به استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي اينترنتي اختصاص مي‌دهند. آمارهاي متعدد موجود از تعداد كاربران اينترنت در ايران و ايرانياني كه در شبكه‌هاي اجتماعي مجازي عضويت يافته‌اند، نمايانگر گستره‌ي حضور خيره‌كننده‌ي رسانه‌هاي اجتماعي در ميان جامعه ايراني است. والدين چندان با اينترنت و فضاي مجازي آشنايي ندارند و فرزندان آن‌ها كه استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي و عضويت در آن‌ها موردعلاقه‌شان بوده، اغلب از خطرات آن آگاه نيستند.
اين مقاله ضمن تبيين اهميت نهاد خانواده و بررسي اثر شبكه‌هاي اجتماعي مجازي بر روي آن، پيشنهاد‌هايي به‌منظور آشنايي هرچه بيشتر خانواده‌ها با تهديدات فضاي مجازي و استفاده صحيح از فضاي مجازي و نيز راهكارهايي جهت پيشگيري و كاهش تهديدات اينترنتي در ابعاد فرهنگي، آموزشي و خانواده با توجه به هنجارهاي جامعه ارائه‌شده است. براي انجام اين مطالعه از طريق استنادي به بررسي مباني نظري و ادبيات پژوهش موجود پيرامون موضوع تحقيق پرداخته‌شده است.
چكيده لاتين :
Nowadays, the Internet world of fixed sites has changed to a new kind of Internet that can be called interactive Internet, as the old Internet called "Web 1" and the new Internet called "Web 2". The emerging Web 2 project, which has allowed entry and active participation, with a focus on interconnected communications, is called "Social Media." The reason for this naming is the social nature of this new medium. Some experts, instead of using the term social media, prefer the use of the term "social networks" in the context of the use of this kind of media by the media. This term is used mainly for naming websites, where members can access other members' information, familiarize themselves with their interests, share text, audio and video productions, and form groups based on common interests. Some other members of the base find. The number of users on social networks has been so high that 2010 was named the Year of Social Networks. Social networks have grown in popularity in the current world, with its members connecting with relatives, friends, colleagues and even anonymous people. Therefore, it affects many human relationships. The findings of social studies in Iran show that young people are the most and the most important users of the Internet in Iran. Most young people devote considerable time to using social networks. Several statistics from the number of Internet users in Iran and Iranians who are members of the virtual social network represent the range of social media starring presence among Iranian society. Parents are not so familiar with the Internet and cyberspace, and their children, who are interested in using social networks and membership, are often unaware of the dangers.
