بررسي عوامل خانوادگي مؤثر بر اعتياد

Investigating Family Factors Affecting Addiction

عدم تامين اقتصادي، بيكاري، عدم برخورداري از مسكن،‌ عدم تغذيه و بهداشت مناسب، برخورداري از سطح فرهنگي پايين و بالاخره با فقر دست بر گريبان بودن و تنگدستي و زمينه را براي تن دادن به مواد مخدر و معتاد شدن افراد جامعه فراهم مي‌نمايد. اعتياد به موادمخدر يكي از مهمترين مشكلات اجتماعي، اقتصادي و بهداشتي است كه بدان "بلاي هستي سوز" نام نهاده‌اند، زيرا كه عوارض ناشي از آن تهديدي جدي براي جامعه بشري محسوب شده و موجب ركود اجتماعي در زمينه‌هاي مختلف مي‌گردد. همچنين ويرانگري‌هاي حاصل از آن زمينه‌سازسقوط بسياري از ارزش‌ها و هنجارهاي فرهنگي و اخلاقي شده و بدين ترتيب سلامت جامعه را به طورجدي به مخاطره مي‌اندازد. مقاله حاضر به بررسي عوامل خانوادگي مؤثر بر اعتياد در شهر اهواز پرداخته است. در اين تحقيق داده هاي مورد نظر از يك جمعيت 146 نفري مرد مراجعه كننده به مركز ترك اعتياد مهرداد با روش نمونه گيري زماني و در دسترس جمع آوري شد و پس از تجزيه و تحليل داده ها نتايج زير حاصل شد. حداقل سن پاسخگويان 22 و حداكثر 54 و حداقل سن شروع به مصرف 12 و حداكثر 30 سال بوده است. بيشترين ماده مصرفي ترياك بوده و به طور متوسط 7 سال سابقه اعتياد داشته اند. همچنين بيشترين فراواني از نظر شيوه مصرف مربوط به كشيدن 77 درصد بوده است. در بخش آزمون فرضيه ها رابطه معناداري بين وضعيت تاهل، وجود اختلاف در خانواده، ميزان حضور پدر در خانواده و تعداد اعضاي معتاد خانواده با شدت اعتياد وجود داشته است.

Drug addiction is one of the most important social, economic and health problems that the abusers have called "unjustified", because of the high levels of anti-drug abuse in the community. As well as the need to monitor the development of a lot, the value of the cultural norms and ethical guidelines that the health of the population is seriously at risk. This article investigates the family factors affecting addiction in Ahwaz. In this study, the data were collected from a population of 146 men referred to Mehrdad Drug Abuse Center by time and available sampling method.