بررسي پيوند با زواياي منفرجه براي كاهش شكست فيستول با استفاده از مدلسازي عددي

با توجه به نقش تعيين كننده‌ي زاويه‌ي پيوند در كارايي فيستول براي دياليز، پيوندهاي منفرجه با زواياي 90 ، 120 ، 135 و 145 طراحي و شبيه‌سازي‌شده و نتايج، ازنقطه نظر الگوهاي جريان در محل پيوند و تنش برشي در ديواره‌ي فيستول مورد ارزيابي قرار گرفتند. در اين پژوهش، جهت مقايسه‌ي نتايج در فيستول از دو مدل خون نيوتوني و غير نيوتوني با مدل كاريو استفاده‌شده و در دبي بيشينه و متوسط از منحني ضرباني خون )به ترتيب در دبي جريان در زمان 0/2 ثانيه و 4/ 0 ثانيه( مدل‌سازي شدند. در زاويه‌ي 90 درجه، ابعاد گردابه‌هاي تشكيل شده، به علت جدايش جريان در هنگام عبور از محل پيوند، به‌طور محسوسي بزر گتر از زواياي منفرجه مي‌باشند و درنتيجه احتمال گرفتگي در محل جريان به شدت افزايش مي‌يابد؛ بنابراين ازنقطه نظر الگوي جريان، زاوي هي 90 درجه پيوند مناسبي براي ايجاد فيستول نيست. در زواياي منفرجه ابعاد اين گردابه‌ها بسيار كوچكتر مي‌شوند و در اين صورت زواياي منفرجه انتخاب بهتري محسوب مي‌شوند. ازنقطه‌ نظر تنش برشي بيشينه، پيوند با زواياي منفرجه نسبت به پيوند با زاويه‌ي 90 درجه، مقادير تنش برشي بيشينه‌ي كمتري دارند. محدوده‌ي درگير در تنش برشي بيشينه در پيوند با زاويه‌ي 90 درجه بسيار بزرگتر از محدوده‌ي پيوند با زواياي منفرجه مي‌باشد؛ بنابراين احتمال بروز ترومبوز )عامل اصلي شكست فيستول( در آن بسيار بيشتر است. در اين شبيه‌سازي نتايج مربوط به مدل‌هاي نيوتوني و غير نيوتوني بسيار به هم نزديك بوده و مدل غير نيوتوني، مقادير تنش برشي را كمي بيشتر پيش بيني كرده است.