پيشگيري از جرم هاي علم‌ستيز در پرتو «قانون پيشگيري و مقابله با تقلب در تهيه آثار علمي1396»

زمينه و هدف:جرم هاي علم ستيز آن رفتارهاي مجرمانه اند كه ارزش هاي علمي را نقض مي كنند. با ارتكاب اين جرم ها كه متنوع اند، آسيب هاي متعددي به نظام علمي وارد مي شود. پرورش يافتن دانش آموختگان نابرخوردار از يافته هاي علمي، كاهش اعتماد اجتماعي به نهادهاي علمي و پديد آمدن چالش در زمينه رشد علمي از جمله آن ها هستند. در عرصه سياست جنايي ايران علاوه بر جرم انگاري و كيفرگذاري در اين زمينه از رهگذر قانون پيشگيري و مقابله با تقلب در تهيه آثار علمي1396 به پيشگيري از شماري از آن ها توجه شده است. بر همين اساس، براي شناخت جنبه هاي مختلف آن و چگونگي توجه به ساز و كارهاي پيشگيرانه بايد به بررسي تدابير پيش بيني شده مبادرت ورزيد. روش شناسي:در اين پژوهش از روش توصيفي_تحليلي استفاده شده است. يافته ها: نهادهاي فراگير و افتراقي متعددي براي پيشگيري از جرم هاي علم ستيز شناسايي شده اند. اين نهادها كه نوپا هستند، بايد با برنامه ريزي دقيق و استفاده از روش هاي مناسب پيشگيري فردمدارانه و موقعيت مدارانه در راستاي كاهش شمار جرم هاي علم ستيز مانند تقلب در نوشتن پايان نامه گام بردارند. نتيجه گيري:در سياست جنايي ايران با وجود پيش بيني قانون مذكور سياست انسجام يافته اي براي پيشگيري از جرم هاي علم ستيز وجود ندارد. به همين جهت، بازنگري در سياست هاي علمي از جمله چگونگي ارتقاء علمي و يا پذيرش دانشجو و نيز اتخاذ و اجراء شيوه هاي پيشگيرانه دانش بنيان مي تواند در اين زمينه نقش آفرين باشد.