اقتصاد سياسي عربستان سعودي در درياي سرخ

مراودات سياسي و اقتصادي كشورهاي حوزه خليج فارس و حاشيه درياي سرخ، درعين سابقه‌‌اي تاريخي، با فراز و نشيب‌‌هاي فراواني هم‌راه بوده است. با تشديد رقابت‌‌هاي دولت‌‌هاي حاشيه خليج در پرتو تحولات انقلابي خاورميانه در سال 2011 به‌بعد، اين رقابت‌‌ و يارگيري‌‌ها مناطق ديگري از جمله درياي سرخ را نيز در بر گرفت و درياي سرخ از جايگاهي استراتژيك در سياست‌‌هاي راه‌بردي كشورهاي حاشيه خليج فارس و به‌ويژه عربستان برخوردار شد. عربستان با تعميق استراتژي‌‌هاي اقتصادي و سياسي خويش در درياي سرخ به بازيگر اصلي صحنه سياسي و اقتصادي اين منطقه راه‌بردي تبديل شد. در اين نوشتار هدف اين است تا با بهره‌‌گيري از رويكرد اقتصاد سياسي بين‌الملل و با تمركز بر منطقه درياي سرخ و شاخ آفريقا، اهداف و دلايل حضور اقتصادي و سياسي عربستان را در اين منطقه ريشه‌‌يابي كنيم. سؤال اصلي اين‌ است كه مطلوبيت‌‌هاي اقتصادي و سياسي عربستان براي حضور گسترده در درياي سرخ چيست؟ فرضيه پاسخ به اين پرسش اين است كه اهداف اقتصادي مانند تجارت دريايي، سرمايه‌‌گذاري‌‌هاي اقتصادي، عملياتي‌كردن پروژه‌‌هاي اقتصادي و اهداف سياسي مانند ائتلاف‌سازي منطقه‌‌اي، و تضعيف قدرت محور تركيه/ قطر و محور ايران/ انصارالله يمن مهم‌‌ترين متغيرها و مطلوبيت‌‌هاي اقتصادي ـ سياسي عربستان در درياي سرخ را تشكيل مي‌‌دهند. يافته‌‌هاي پژوهش نشان‌دهنده اولويت استراتژيك درياي سرخ در نگاه رهبران سعودي براي بسط و توسعه قدرتي گسترده‌‌تر در اين جغرافياي راه‌بردي است و اين هدف توأمان با اهرم‌‌هاي اقتصادي و سياسي در حال پي‌گيري است.