ارزيابي سطح سواد آبي در جامعه شهري (مطالعه موردي: شهر اصفهان)

سواد آبي مفهومي جديد در پژوهش‌هاي مرتبط با مديريت تقاضاي آب است كه براوردي از دانش، نگرش و رفتار آبي جامعه ارائه مي‌دهد. پژوهش حاضر به روش پيمايشي سطح سواد آبي شهروندان اصفهان را مي‌سنجد و نقش متغيرهاي مختلف را با استفاده از تحليل‌هاي آماري مورد ارزيابي قرار مي‌دهد. جامعه آماري، افراد با سن بالاي 20 سال است كه 398 نفر به روش اتفاقي يا در دسترس بعنوان نمونه انتخاب شده‌اند. نتايج نشان مي‌دهد سواد آبي شهروندان اصفهان برابر 43,5 از 100 (متوسط) است كه 1% با سواد بالا (نمره بيشتر از 66) و 10% با سواد كم (نمره كمتر از 33) هستند. در بين مولفه‌هاي سه‌گانه سواد آبي، امتياز دانش و نگرش به ترتيب كمترين (34,1) و بيشترين (47,6) است. آزمون رگرسيون نشان مي‌دهد مولفه‌هاي سه‌گانه سواد آبي مستقل هستند و بالاترين اثرگذاري بر سواد آبي را رفتار و سپس نگرش آبي دارد. همچنين تحليل‌هاي آماري نشان مي‌دهد برخورداري از تحصيلات دانشگاهي، شغل ثابت، يا درامد بالا بر افزايش سواد آبي بصورت قابل ملاحظه‌اي اثرگذار است و در مقايسه، مردان و افراد بالاتر از 40 سال از سواد آبي بيشتري برخوردارند. اين موارد نشان مي‌دهد سواد آبي و مولفه‌هاي موثر بر آن در جوامع شهري قابل ارزيابي هستند.