سبك‌شناسي كاربرد منادا در مثنوي‌ معنوي و دفتر هفتم منسوب به مولانا

در ميان آثاري كه به مولانا نسبت داده‌‌‌‌اند، دفتر ‌هفتم شهرت و اهميتي بيشتردارد. پژوهش حاضر به بررسي يكي از ويژگي‌هاي سبكي پركاربرد در مثنوي و دفتر هفتم مي‌پردازد.با توجه به كاربرد گستردۀ منادا درمثنوي و دفتر‌ هفتم و همچنين انتساب اين دفتر به مولانا، پژوهش حاضر به مقايسۀ سبكي خطاب‌ها، تشابهات و تفاوت‌‌هاي دو اثر در كاربرد منادا پرداخته است. از آنجا كه جمله‌هاي ندايي، جمله‌هايي گفت‌وگومحور هستند، كاربرد متفاوت خطاب‌هاي شاعر، كمك شاياني در شناسايي ديدگاه‌ها، نگرش و سبك فردي خواهد داشت. نتايج حاصل از پژوهش، گوياي آن است كه مولانا با استفاده از شيوه‌هاي بلاغي و ابزارهاي ادبي، موفقيت بيشتري در ايجاد ارتباط با مخاطب و القاي پيام خود حاصل كرده و سراينده دفتر هفتم با وجود تلاش در نظيره‌گويي، توفيقي چشمگير در اين مسير به دست نياورده است.