پيامد مشاركت اجتماعي در ورزش همگاني ايران

امروزه يكي از مهم ترين راه هاي توسعه كشورها مشاركت فعال مردم است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي پيامد مشاركت اجتماعي در ورزش همگاني ايران بود. در اين تحقيق از روش پژوهش كيفي و راهبرد نظريه پردازي برخاسته از داده ها استفاده شد. جامعه آماري پژوهش شامل مديران كل و كارشناسان وزارت ورزش و جوانان و فدراسيون ورزش هاي همگاني، پيشكسوتان ورزش همگاني و اعضاي هيئت علمي بود. نخست از طريق مطالعات اوليه، فهرست مقدماتي نشان هاي مؤثر شناسايي و با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند و نظري از 36 نفر مصاحبه عميق و نيمه ساختاريافته به عمل آمد كه بعد از مصاحبه با نفر بيست و هفتم اشباع نظري حاصل گرديد. نتايج كدگذاري در مرحله باز نشان داد كه 165 نشان اوليه و 28 نشان نهايي پيامدهاي مشاركت اجتماعي در ورزش همگاني ايران را تعيين مي كنند. سپس در مرحله كدگذاري محوري، نشان هاي نهايي در 10 مفهوم و 5 مقوله اصلي مديريت جامع ورزش همگاني، ورزش همگاني مردمي، سبك زندگي فعال، ارتقاي سرمايه اجتماعي و توسعه قانون در جامعه طبقه بندي شدند كه پيشنهاد مي شود مديريت توسعه ورزش همگاني در كشور در راستاي دستيابي به پيامدهاي ياد شده محقق گردد.