آزمون مدل نقش ميانجي چابكي و نوآوري سازماني در رابطه علي سرمايه فكري با كارآفريني سازماني در وزارت ورزش و جوانان

هدف از انجام اين پژوهش، آزمون مدل عملياتي نقش ميانجي چابكي سازماني و نوآوري سازماني در رابطه علي سرمايه فكري با كارآفريني سازماني در وزارت ورزش و جوانان بود. روش پژوهش بنا بر ماهيت داده‌ها از نوع كمي، بر اساس اهداف از نوع كاربردي و به لحاظ روش گردآوري داده ها جزو پژوهش هاي همبستگي پيمايشي با رويكرد مدل سازي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل 890 كارمند وزارت ورزش و جوانان بودند كه بر اساس جدول تعيين حجم نمونه مورگان، 268 نفر از آنان به عنوان نمونه به صورت تصادفي انتخاب شدند. در اين پژوهش براي گردآوري داده ها از چهار پرسشنامه «سرمايه فكري» بونيتس (2000)، پرسشنامه «چابكي سازماني» شريفي و ژانگ (1999)، پرسشنامه «نوآوري سازماني» ناسوشن (2011) و پرسشنامه «كارآفريني سازماني» براون (1997) استفاده شد. نتايج تحليل مسير در نرم افزار ليزرل با استفاده از آزمون سوبل براي تعيين اثرات ويژه غيرمستقيم نشان داد كه چابكي سازماني نقش ميانجي معني داري در رابطه بين سرمايه فكري و كارآفريني سازماني در وزارت ورزش و جوانان دارد و نوآوري سازماني از نقش ميانجي معني داري در رابطه بين سرمايه فكري و كارآفريني سازماني در وزارت ورزش و جوانان برخوردار است. تبين مدل پژوهش نشان از اهميت بسيار زياد متغيرهاي سرمايه فكري، چابكي سازماني، نوآوري و همچنين كارآفريني سازماني دارد كه در يك سازمان و محيط كاري مي تواند در پيشبرد اهداف آن سازمان و واحد كاري نقش بسزايي داشته باشند و منجر به عملكرد بهتر شوند.