اثربخشي درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر شرم دروني‌شده و ترس از شكست دانش آموزان دختر

هم‌زماني بلوغ با دوره انتقال به دبيرستان چالشي مهم براي دانش‌آموزان ششم ابتدايي در ايران است كه مي‌تواند به پيدايش احساسات منفي مانند شرم و ترس از شكست در دختران منجر مي‌شود. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر شرم دروني شده و ترس از شكست دختران پايه ششم بود. پژوهش حاضر يك طرح نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي دانش‌آموزان دختر پايه ششم مدارس ابتدايي شهر بابل استان مازندران در سال تحصيلي 98-1397 بود كه 30 نفر از آن‌ها بر اساس شرايط ورود به پژوهش با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از مقياس شرم دروني شده (فرگوسن و همكاران، 2000) و پرسشنامه ترس از ارزيابي شكست عملكرد (كانروي، 2002) در دو مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. گروه آزمايشي 8 جلسه 60 دقيقه‌اي درمان پذيرش و تعهد به‌صورت هفتگي دريافت كردند، درحالي‌كه گروه كنترل آموزشي دريافت نكردند. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيره مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. نتايج تحليل داده‌ها نشان داد كه درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش شرم دروني (0.001 p؛ 36.94=F) و ترس از شكست (0.001 p؛ 34.50=F) مؤثر بوده است. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان گفت كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد مي‌تواند به‌عنوان مداخله‌اي مؤثر جهت كاهش ترس از شكست و شرم دروني شده دانش‌آموزان دختر استفاده شود.