مقايسه برنامه زماني پارادوكسي و درمان شناختي رفتاري بر مكانيسم هاي دفاعي و علائم افراد دچار اضطراب اجتماعي

هدف از پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشي درمان گروهي مبتني بر برنامه زماني پارادوكسي و درمان شناختي رفتاري بر مكانيسم هاي دفاعي و علائم افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي بود. جامعه پژوهش حاضر را افراد با تشخيص اختلال اضطراب اجتماعي شهرهاي تهران و گرگان تشكيل مي دادندكه داراي پرونده فعال در فصل پاييز و زمستان سال 98 بودندكه از اين تعداد 45 نفر از افراد به صورت در دسترس انتخاب شدند و در يك گروه گواه و دو گروه آزمايش جايگزين شدند. ابزار هاي مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه سبك هاي دفاعي (آندرز و همكاران، 1993) و پرسشنامه اضطراب اجتماعي (كانور و همكاران، 2000) بودند. براي تجزيه و تحليل داده هاي به دست آمده از تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج نشان داد بين درمان برنامه زماني پارادوكسي و درمان شناختي رفتاري از لحاظ نمرات مكانيسم هاي دفاعي و علائم اضطراب اجتماعي در مرحله پس آزمون و پيگيري تفاوت معناداري وجود ندارد(0.05 p). به طور كلي بر اساس نتايج اين مطالعه مي توان گفت درمان برنامه زماني پارادوكسي و شناختي رفتاري باعث كاهش مكانيسم هاي دفاعي و علائم در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي شده اند.