سياستگذاري رسانه‌اي؛ بي‌طرفي شبكه و منافع عمومي در ايران

مفهوم بي طرفي شبكه در سال هاي اخير مورد توجه سياستگذاران رسانه اي قرار گرفته است. آنها نيازمند به درك تاثيرات مثبت و منفي اين مفهوم در رابطه با منافع عمومي هستند تا قادر باشند تعيين كنند كه چگونه و در چه زماني بايد در اين موضوع مداخله سياستگذارانه داشته باشند. از اين رو پژوهش حاضر با هدف تحليل مفهوم بي طرفي شبكه در ارتباط با موضوع منافع عمومي انجام شده است. رويكرد پژوهش كيفي و روش آن تحليل مضمون بوده است. مشاركت كنندگان در پژوهش را 10 نفر از سياستگذاران رسانه اي، حقوقدانان و متخصصان صنعت رسانه تشكيل داده اند كه با آنها مصاحبه هاي عميق و نيمه ساختاريافته صورت گرفته است. به دليل شيوع ويروس كرونا (اسفند ماه 1398 و فروردين 1399) و ضرورت حفظ فاصله گذاري اجتماعي، پژوهشگران جهت انجام مصاحبه ها از نرم افزار هاي گفتگوي آنلاين استفاده كرده اند. نتايج تحليل داده ها بر اساس چارچوب مفهومي اتخاذ شده(مساوات، تعدد ديدگاهها و تعيين دستور كار)، در قالب سه مضمون اصلي(بي طرفي شبكه و رعايت مساوات در صنعت رسانه، بي طرفي شبكه و تعدد ديدگاهها در صنعت رسانه و بي طرفي شبكه و تعيين دستور كار توسط رسانه ها) سازمان داده شد. در نهايت ارتباط اين مضامين اصلي با مضمون سازمان دهنده «بي طرفي شبكه و منافع عمومي» تبيين گرديد.