عنوان مقاله :
مقايسه اثربخشي گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد و گروه‌درماني شناختي رفتاري بر عادات زندگي، رفتار خوردن آشفته و سبك زندگي ارتقادهنده سلامت در زنان مبتلا به چاقي
پديد آورندگان :
مرتضايي شميراني ، شهره دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه روانشناسي سلامت , ثنايي ذاكر ، باقر دانشگاه خوارزمي - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه مشاوره , تاجري ، بيوك دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه روان شناسي , سوداگر ، شيدا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه روان شناسي , مسچي ، فرحناز دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - گروه روان شناسي
كليدواژه :
چاقي , درمان شناختي رفتاري , عادات , سبك زندگي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با وجود پيشرفت‌هاي فراوان در درمان بسياري از بيماري‌ها و افزايش اميدبه‌زندگي، چاقي اولين علت كاهش اميد خواهد بود. پژوهش حاضر با هدف تعيين تفاوت اثربخشي گروه‌درماني مبتنيبر پذيرش و تعهد و گروه‌درماني شناختي رفتاري بر عادات‌زندگي، رفتار خوردن آشفته و سبك زندگي ارتقادهنده سلامت در زنان مبتلا به چاقي انجام شد. مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌‌آزمون و پس‌آزمون و گروه كنترل، با پيگيري دوماهه انجام شد. جامعه‌آماري شامل كليه زنان مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي چاقي منطقه 2 شهر تهران در سال 1398 بود. از ميان مراجعه‌كنندگان، به روش نمونه‌گيري دردسترس 45 نفر انتخاب‌شده و در سه گروه پانزده‌نفره (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) به صورت تصادفي جايگزين شدند. شركت‌كنندگان با پرسش‌نامه‌هاي ارزيابي عادات‌زندگي (2005)، بازخورد خوردن گارنر و گارفينكل (1979) و سبك زندگي ارتقادهنده سلامت والكر (1977) مورد ارزيابي قرار گرفتند. سپس شركت‌كنندگان گروه‌درماني مبتنيبر پذيرش و تعهد نُه جلسه 90دقيقه‌اي و گروه‌درماني شناختي رفتاري هشت جلسه 90دقيقه‌اي مورد آموزش قرار گرفتند. گروه كنترل هيچ آموزشي را دريافت نكرد. داده‌ها با استفاده از طرح آميخته به وسيله نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. ملاحظات اخلاقي: اين مطالعه با شناسه IR.IAU.K.REC.1398.039 به تصويب كميته اخلاق در پژوهش دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج رسيده است. يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد و گروه‌درماني شناختي رفتاري بر عادات‌زندگي، رفتار خوردن آشفته و سبك‌زندگي ارتقادهنده سلامت در افراد مبتلا به چاقي اثربخش بوده و تغيير ايجادشده در مرحله پيگيري همچنان پايدار بود (0/001 P). همچنين گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد در مقايسه با گروه درماني شناختي رفتاري روش موفق تري براي افزايش مؤلفه مسئوليت هاي عادات زندگي و مسئوليت پذيري افراد در حوزه سلامت در زنان مبتلا به چاقي است(0/001 P). نتيجه گيري: با توجه به تأثير معناداري گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد و گروه‌درماني شناختي رفتاري، پيشنهاد مي‌شود از اين روش در جهت افزايش سلامت روان افراد چاق استفاده شود.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
