تأثير چرخه عمر و اختيار توسعه بر نقش تعديل‌كننده كيفيت گزارشگري مالي در بهبود تأثير محدودكننده سياست تقسيم سود

در پژوهش حاضر نقش كيفيت گزارشگري مالي، به‌عنوان عامل تعديل عدم تقارن اطلاعاتي، در بهبود تأثيرات محدودكننده سياست تقسيم سود بر تصميمات سرمايه‌گذاري، با در نظر گرفتن شاخص عمومي قيمت‌ها، آزمون گرديد. در اين راستا 107 شركت به روش حذف سيستماتيك انتخاب و داده‌ها با هدف تورم‌زدايي، بر اساس شاخص عمومي قيمت‌ها تعديل و از ابزار رگرسيون مركب جهت ساختاربندي و آزمون فرضيه‌ها در قالب الگوي داده‌هاي تركيبي استفاده شد. مباني نظريِ پيش‌فرض، مبني بر اعمال محدوديت از سوي تصميمات سياست تقسيم سود بر سرمايه‌گذاري، در ميان شركت‌هاي حاضر در مراحل مختلف چرخه عمر، سطوح مختلف كيفيت و سطوح مختلف اختيار توسعه تأييد گرديد. با توجه بهتأثيرگذاري چرخه عمر بر ساختار هزينه، فروش و توان سودآوري، شركت‌ها به مراحل رشد، بلوغ و افول طبقه‌بندي كه تأثير كيفيت گزارشگري مالي، در مراحل رشد و بلوغ معنادار ارزيابي كه مي‌توان خصوصيات متفاوت شركت‌ها در اين مراحل را مؤثر دانست. در ارزيابي تأثير اختيار توسعه و پتانسيل رشد شركت‌ها، نقش كيفيت گزارشگري مالي درشركت‌هاي داراي اختيار توسعه بالا،معنادار ارزيابي، همچنين نقش كيفيت گزارشگري مالي در ميان شركت‌هاي داراي كيفيت گزارشگري بالا و پايين نيز معنادار ارزيابي گرديد.