بررسي تفاوت ديدگاه بخاري و كليني در منبعيت قرآن و سنت

Investigating the difference between Bukhari and Kuleini's views on how to know Qur’an and Sunnah as source

موضوع كمال شريعت مطلبي مورد اتفاق دانشمندان مسلمان است؛ اما چگونگي كفايت قرآن و سنت، يعني توانمندي كامل قرآن و سنت براي پاسخگويي به هر نياز و بي نيازي اين دو از هر منبع ديگر مورد اختلاف است؛ ملاحظه جوامع برتر حديثي فريقين، صحيح بخاري و الكافي كليني حاكي از آن است كه گرچه عموم رويكردها و اخبار اين جوامع در ارتباط با كفايت قرآن و سنت همسان بوده، اما با وجود پاره اي از نمايه ها و اخبار در جامع بخاري مانند استفاده صحابه از راي، مبناي كفايت ثقلين زير سوال مي رود. پژوهش حاضر با روش مقايسه تطبيقي در پي آن است كه ضمن تطبيق اين جوامع بزرگ حديثي و اخبار آن دو، تفاوت ديدگاه بخاري و كليني در ارتباط با كفايت قرآن و سنت را تبيين نمايد. نتيجه حاصل از بررسي تطبيقي دو منبع اين است كه با آنكه بخاري با بيان اخبار متعدد، اهتمام خاصي به قرآن و سنت نشان داده، اما به سبب پذيرش برخي اخبار، چون، اخبار اجتهاد بي مبناي اصحاب، نقصان قرآن و سنت را پذيرفته است؛ لذا نتوانسته كمال و كفايت قرآن و سنت را نشان دهد؛ اما كليني به وجود همه احكام در كتاب و سنت تصريح مي كند و به توانمندي عترت عليهم السلام بر ارايه هر حكم اشاره دارد و به نفي قاطع بدعت و راي تاكيد مي نمايد.

The issue of the perfection of Shari'a is something that Muslim scholars agree on. But the sufficiency of the Qur'an and the Sunnah, that is, the complete ability of the Qur'an and the Sunnah to respond to any need and the expression of the needlessness of the two from any other source, is disputed. Considering the superior hadith collections of the two great Islamic sects, Sahih Bukhari and Kafi Kuleini, it indicates that: Although the general approaches of these collections are similar in relation to the sufficiency of the Qur'an and Sunnah, but despite some indexes and hadiths in the Bukhari such as the use of the individual opinion by Companions, the basis for the adequacy of the Thaqalayn, is questioned. The present study, with the method of comparative comparison, seeks to explain the difference between Bukhari and Kleini's views on the adequacy of the Qur'an and Sunnah, while comparing these great hadith collections and their narrations. The result of a comparative study of the two sources is that although Bukhari has shown a special interest in the Qur'an and Sunnah by narrating various narrations, but due to the acceptance of some narrations, such as: the hadiths of baseless Ijtihad of the companions, he has accepted the shortcomings of the Qur'an and Sunnah; Therefore, it has not been able to show the perfection and adequacy of the Qur'an and Sunnah; But Kuleini points out the existence of all the rulings in the Qur'an and Sunnah and points to the ability of Etrat (p.b.u.h) to present any ruling and emphasizes the categorical rejection of heresy and quoting individual opinion.