مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري

چكيده فارسي :

آن چه در مقاله پيش رو مطرح شده، بررسي حكم اشاعه فحشا - به معناي نشردادن خبر فحشا نه خود فحشا- به صورت يك عنوان مستقل از ديگر عنوانهاي محرمه است؛ به گونه اي كه حتي اگر «نشر خبر فحشا» تحت ادله حرمت غيبت يا تهمت و... نيز قرار نگيرد، به علت صدق همين عنوان يادشده حرام باشد و در اثناي بحث ها، به برخي از مسائل ديگر نيز پرداخته شده است؛ از جمله: آيا «نقل خبر فحشا» بدون اين كه اشاعه و نشر بر آن صادق باشد نيز حرام مي باشد؟ آيا نقل و بازگوكردن گناهاني كه فاحشه گناهي كه قباحتش بين و آشكار است يا شديدتر است از ديگر گناهان بر آن ها صادق نيست نيز حرام است؟ از مجموع ادله بيان شده در مقاله به اين نتيجه مي رسيم كه اشاعه فحشا (نقل و بازگوكردن و نشر اخبار فواحش) به صورت يك عنوان مستقل حرام نيست؛ بلكه در صورتي حرام است كه عنوان حرام ديگري بر آن صادق باشد؛ يعني در قالب غيبت يا بهتان يا اذاعه سر مومن يا ايذاي مومن يا تذليل و تشويه چهره جامعه مومنان يا ترويج ابزار و آلت معصيت يا اعانه بر اثم يا پديدساختن مفسده هايي مانند از بين رفتن حس اعتماد بين اشخاص و بدبين شدن به دين اسلام و... قرار گيرد و البته با توجه به نتيجه پيش گفته، حكم حرمت «نقل خبر گناه» دائرمدار صدق «اشاعه» و صدق «فاحشه» نخواهد بود.