حق حضانت فرزند، از شيرخوارگي تا رشد

No Title

حق حضانت فرزند، از مسايل مهم فقهي است كه با اختلاف بدوي روايات روبه رو است. اين اختلاف، خصوصا درباره حضانت فرزند بعد از پايان دوران شيرخوارگي تا سن هفت سالگي، منشا شكل گيري فتاواي متعددي شده است كه باورمندان به هر يك، ديدگاه خود را برگرفته از ظاهر روايات مي دانند. در اين مقاله، علاوه بر بررسي و نقد اين ديدگاه ها، با تكيه بر فهم عرفي از خطابات شارع و تبيين دقيق روايات مساله، اين ديدگاه تقويت شده است كه بعد از طلاق والدين، اولويت حضانت فرزند، اعم از دختر و پسر، تا هفت سالگي از آن مادر است؛ اهميت اين ديدگاه از آن روست كه بر خلاف ديدگاه مشهور بوده و در عين حال، منطبق با ظواهر ادله است. شرايط صاحب حق حضانت و تعيين آن در ساير مقاطع سني فرزند و هم چنين الزامي يا غير الزامي بودن حق حضانت نيز در اين مقاله پيگيري و تبيين شده است.

No abstract