قرائات مورد تقرير عملي و تاييد روايي اهل بيت ع با نگاهي به روايت حفص از قرائت عاصم

No Title

مساله قرايت قرآن كريم از آنجا كه از يك سو در موضوع برخي احكام فقهي دخالت مستقيم دارد و از سوي ديگر، گاه در طريق استنباط احكام فقهي از آيات قرآن كريم قرار مي گيرد، همواره مورد توجه فقها قرار داشته است. بررسي و ملاحظه اين امر كه كدام قرايت يا قرايات از جانب اهل بيت(تجويز و تاييد شده است مي تواند در احراز قرايات معتبر تاثيرگذار باشد. شناخت قرايات مجاز و معتبر، از دو راه قابل پيگيري است؛ يكي تقرير و عدم ردع اهل بيت(و ديگري تاييدات روايي صادر شده از آنان. با توجه به رواج روايت حفص از قرايت عاصم در عصر حاضر در بسياري از بلاد اسلامي شايسته است شمول تجويز نسبت به اين قرايت، بيشتر مورد توجه قرار گيرد. بررسي اين موضوع نشان مي دهد كه هر قرايت شناخته شده و متعارفي كه در عصر معصومان(دست كم گروهي از مسلمانان مطابق آن قرايت مي كردند، في الجمله مشمول تجويز است. تنها قراياتي كه با قرايت مطرح شده در روايات معتبر مطابقت ندارد و نيز قرايات شاذي كه ميان عموم مردم ناشناخته است، از دايره اين تجويز، خارج اند. بر اين اساس، روايت حفص از قرايت عاصم نيز -جز در بخش هايي كه با روايات معتبر متفاوت است- در كنار ساير قرايات و روايات راويانشان، معتبر و مجاز تلقي مي شود.

No abstract