عنوان مقاله :
تبعيض در حجيت روايت در استنباط احكام شرعي
پديد آورندگان :
عليشاهي قلعه جوقي، ابوالفضل دانشگاه فرهنگيان - گروه الهيات، تهران، ايران , بختياري، ابوالحسن دانشگاه ياسوج - گروه معارف، ياسوج، ايران , حسيني، بي بي زينب دانشگاه ياسوج - گروه الهيات، ياسوج، ايران
كليدواژه :
حديث , تبعيض در حجّيت , حجّيت متن , حجّيت سند , طرح حديث , فقرات حديث
چكيده فارسي :
گاه بخشي از يك روايت به سبب وجود قرايني، حجت و مورد استنباط حكم قرار مي‌گيرد، هرچند بخش‌هاي ديگر از جهاتي قابل استناد نباشد و حجيت نداشته باشد. به اين مطلب «تبعيض در روايت» گفته مي‌شود. تبعيض در حجيت خبر در عرصه استنباط، فهم متن و سند، در جايي كه قرينه‌اي بر وحدت سياق كلام واحد نداريم، طبق بناي عقلا از منظر فقيهان اصولي، هرچند امري بر خلاف اصل مي‌باشد، ولي قابل اثبات است. تبعيض در حجيت خبر، در مواردي حجت است كه فقره‌اي از خبر داراي معناي مستقل باشد يا به منزله جمله‌هاي متعدد مي‌باشند يا قرايني مانند تعبّد از طرف شارع، اجماع، مراد جدي متكلم و عمل فقها براساس آن باشد، در نتيجه سبب حجيت همان بخش از خبر مي‌گردد. ملاك حجّيت تبعيض خبر به اعتبار كشف از مراد جدّي و عدم ابتلاي آن بخش از خبر به معارض مي‌باشد.
چكيده لاتين :
No abstract
عنوان نشريه :
مطالعات اصول فقه اماميه
