عنوان مقاله :
ارتباطات ميان‌فرهنگي براساس نظريه كنش دعوتي در تناظر با كنش ارتباطي هابرماس
پديد آورندگان :
يوسف زاده، حسن جامعه المصطفي العالميه، قم، ايران , فياض، ابراهيم دانشگاه تهران، تهران، ايران , خانمحمدي، كريم دانشگاه باقرالعلوم عليه السلام، قم، ايران
كليدواژه :
ارتباطات ميان فرهنگي , كنش , كنش دعوتي , كنش ارتباطي
چكيده فارسي :
ارتباطات ميان‌فرهنگي به ارتباط ميان اعضاي دو فرهنگ متفاوت اطلاق مي‌گردد؛ افرادي كه در دو جغرافياي فرهنگي قرار دارند با دشواري مي‌توانند همديگر را درك كنند. در ادبيات موجود در حوزه ميان‌فرهنگي زبان، قوميت، نژاد، جغرافياي سياسي و مانند آن را ملاك تمايز فرهنگي قلمداد كرده‌اند. در صورتي كه بتوان «دين» را مهمترين عنصر و ملاك تمايز فرهنگي دانست، تغييراتي در مفهوم و قلمرو ارتباط ميان‌فرهنگي رخ مي‌دهد. با بررسي مفهوم‌شناسي فرهنگ از طريق روش‌شناسي بنيادين و نيز بررسي جايگاه معنا در كنش اجتماعي زاويه نگرش به اين نوع از ارتباطات تحت‌تاثير قرار گرفته و مسأله جديدي را پيش روي محقق قرار مي‌دهد به اين‌نحو كه: آيا مي‌توان ارتباطات ميان‌فرهنگي را به ارتباطات ميان مسلمانان با غيرمسلمانان و به‌تعبيري ارتباط ميان‌ديني تقليل داد؟ تحليل فرهنگ و معناي كنش از نگاه روش‌شناسي بنيادين و نيز با بهره گيري از روش تحليل محتواي كيفي در متون اسلامي، پاسخ مثبتي به پرسش مزبور داده مي‌شود؛ چون هم تعريف فرهنگ به‌دليل نقش پررنگ دين در آن و هم هدف و فلسفه ارتباط(به‌ويژه از نگاه اسلامي) بر اين ديدگاه اثر مي‌گذارد و نتيجه آن اتخاذ رويكرد جديدي در جهت نظريه «كنش دعوتي» است.
چكيده لاتين :
No abstract
عنوان نشريه :
مطالعات فرهنگي اجتماعي حوزه
