عوامل تعيين‌كننده مخارج سلامت خانوار زن سرپرست در مناطق شهري ايران

زمينه و هدف: با افزايش خانوارهاي زن سرپرست و آسيب‌پذيري سلامت رواني و جسماني اين خانوارها و همچنين لزوم كنترل و مديريت مخارج سلامت خانوار زن سرپرست، مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل تعيين ‌كننده مخارج سلامت خانوار زن سرپرست در مناطق شهري ايران صورت گرفت. مواد و روش‌ها: مطالعه توصيفي تحليلي و كاربردي حاضر به ‌صورت مقطعي با رويكرد اقتصاد خرد انجام شد. حجم نمونه شامل 2645 خانوار زن سرپرست بود كه بر اساس روش نمونه گيري سه مرحله‌اي، انتخاب شهر، بلوك و خانوار به صورت تصادفي سامانمند انتخاب و اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه هزينه و درآمد خانوارهاي شهري توسط مركز آمار ايران جمع‌آوري شد. مدل‌ها در نرم‌افزار Stata 14 و با روش دو مرحله‌اي هكمن برآورد گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد مخارج سلامت ماهانه خانوار زن سرپرست با افزايش درآمد، مخارج بيمه و سن سرپرست خانوار به ترتيب به ميزان 0/099، 0/71 و 16046 ريال افزايش يافت همچنين اين مخارج با داشتن كودك زير هفت سال و سالمند بالاي 60 سال به ترتيب به ميزان 737587 و 691909 ريال افزايش يافت. افزايش سطح تحصيلات زنان سرپرست خانوار منجر به كاهش مخارج سلامت ماهانه خانوار به ميزان 37839 ريال شد. نتيجه‌گيري: خانوارهاي زن سرپرست كه كودك يا سالمند داشتند، مخارج سلامت بيشتري نسبت به ساير خانوار زن سرپرست داشتند؛ بنابراين افزايش پوشش‌هاي بيمه‌اي براي خدمات و مراقبت‌هاي سلامت جهت كاهش مخارج سلامت و عدم مواجهه با هزينه‌هاي كمرشكن سلامت پيشنهاد مي‌شود؛ همچنين اين خانوار سهم بيشتري از افزايش درآمد را به مخارج سلامت اختصاص دادند از اين ‌رو سياست‌هايي براي افزايش درآمد خانوارهاي زن سرپرست از طريق اشتغال، افزايش كمك‌هاي بلاعوض و يارانه‌هاي سلامت ضروري است.