بررسي اثر نفوذپذيري آبشكن باندال‌لايك بر حداكثر عمق آبشستگي در قوس 90 درجه و در شرايط مستغرق

يكي از راه‌هاي كنترل فرسايش قوس خارجي استفاده از سازه‌ي آبشكن مي‌باشد. در سال‌هاي اخير آبشكن‌هاي سنتي از نظر بهرهوري، قيمت و مناسب بودن براي محيط زيست مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. بدين ترتيب اتخاذ روش‌هايي كه مقرون به صرفه بوده و سازگار با محيط زيست باشند مورد اهميت قرار گرفته است. آبشكن باندال‌لايك تركيبي از آبشكن نفوذپذير و نفوذناپذير است كه در شبه قاره هند به منظور كنترل فرسايش و بهبود عمق جريان براي كشتي‌راني در رودخانه‌هاي آبرفتي احداث مي‌گردد. اين سازه از ساقه‌هاي درخت بامبو ساخته شده است، بدين‌ترتيب مقرون به صرفه بوده و با محيط زيست سازگار مي‌باشد. در اين مطالعه اثر درصد نفوذپذيري آبشكن باندال‌لايك بر حداكثر عمق آبشستگي اطراف آبشكن در فلومي با قوس ملايم 90 درجه و در شرايط مستغرق بررسي شده است. بدين منظور سري آبشكن‌هاي نفوذ ناپذير (نفوذپذيري 0%) و باندال‌لايك با سه درصد نفوذپذيري (33، 50 و 64) درصد درون فلوم جايگذاري شده و تحت شرايط هيدروليكي متفاوت (اعداد فرود 0.21، 0.23، 0.26، 0.29) مورد آزمايش قرار گرفته‌اند. نتايج نشان داد كه حداكثر عمق آبشستگي اطراف سازه‌ي باندال‌لايك به ميزان قابل ملاحظهاي كمتر از آبشكن نفوذناپذير مي‌باشد. همچنين با افزايش درصد نفوذپذيري آبشكن باندال‌لايك حداكثر عمق آبشستگي اطراف آن كاهش مي‌يابد.