بررسي رابطه ميان وقوع خشكسالي هيدرولوژيك و تغييرات گستره مانگروهاي استان هرمزگان

ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ، ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮات اﯾﺠﺎد ﺷﺪه در ﮔﺴﺘﺮه ﻣﺎﻧﮕﺮوﻫﺎ و ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ آن ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﻘﺎدﯾﺮ آب ﻫﺎي ﺟﺎري ﺳﻄﺤﯽ ورودي ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﻃﻼﻋﺎت ارزﺷﻤﻨﺪي را در ﻣﻮرد اﺛﺮات ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻐﯿﯿﺮ اﻗﻠﯿﻢ ﺑﺮ اﯾﻦ اﮐﻮﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎ اراﺋﻪ دﻫﺪ و از اﯾﻦ رو ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در ﮐﺎراﯾﯽ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ اﯾﻦ اﮐﻮﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎ اﯾﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻟﺬا در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﯿﺰ راﺑﻄﻪ ﻣﯿﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮات دﺑﯽ رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ورودي ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﺳﺎﺣﻠﯽ (وﻗﻮع ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﻫﯿﺪروﻟﻮژﯾﮏ) و ﺗﻐﯿﯿﺮات وﺳﻌﺖ ﻣﺎﻧﮕﺮوﻫﺎ در روﯾﺸﮕﺎه ﻫﺎي ﺧﻤﯿﺮ، ﺗﯿﺎب و ﺟﺎﺳﮏ در دوره زﻣﺎﻧﯽ 30 ﺳﺎﻟﻪ (2016-1986) ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﺎ وﻗﻮع ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﻫﺎي ﻫﯿﺪروﻟﻮژﯾﮏ ﺷﺪﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺪﯾﺪ در دوره زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺲ از ﺳﺎل 1998 در ﺳﻄﺢ ﻧﻮاﺣﯽ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺟﻨﻮب اﯾﺮان، ﻣﺎﻧﮕﺮوﻫﺎي واﻗﻊ در ﺣﻮزه ﻫﺎي روﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺧﻤﯿﺮ، ﺗﯿﺎب و ﺟﺎﺳﮏ ﻧﯿﺰ دﭼﺎر ﮐﺎﻫﺶ وﺳﻌﺖ ﯾﺎ اﻓﺖ روﻧﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ در اﯾﻦ دوره زﻣﺎﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دوره ﺗﺮﺳﺎﻟﯽ ﭘﯿﺶ از ﺳﺎل 1998 ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﺎﻻي ﻣﯿﺎن وﻗﻮع ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﻫﯿﺪروﻟﻮژﯾﮏ و ﺗﻐﯿﯿﺮات وﺳﻌﺖ ﻣﺎﻧﮕﺮوﻫﺎ در روﯾﺸﮕﺎه ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻧﺎﺷﯽ از ﮐﺎﻫﺶ آب ﺷﯿﺮﯾﻦ ورودي ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺑﺮ ﮔﺴﺘﺮه ﻣﺎﻧﮕﺮوﻫﺎ ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ در ﻣﺎﻧﮕﺮوﻫﺎي ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺟﻬﺎن ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن داده ﮐﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﺑﺎرﻧﺪﮔﯽ و ﻣﻘﺎدﯾﺮ آب ﺷﯿﺮﯾﻦ ورودي ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﺳﺒﺐ ﮐﺎﻫﺶ وﺳﻌﺖ و ﯾﺎ ﺗﻘﻠﯿﻞ روﻧﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺎﻧﮕﺮوﻫﺎ ﻣﯽﮔﺮدد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺎ ﻓﺮاﻫﻢ آوردن اﻃﻼﻋﺎت دﻗﯿﻖ در ﻣﻮرد ﻧﺤﻮه ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺎﻧﮕﺮوﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در ﮐﺎراﯾﯽ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﻗﻠﯿﻢ و ﺣﻔﺎﻇﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎي ﻣﺎﻧﮕﺮو اﯾﺮان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.