تعيين توپوگرافي موهو با استفاده از مدل‌سازي پيشرو تعاملي داده‌هاي گراني‌سنجي

ناپيوستگي موهو به مرز بين پوسته و گوشته بالايي اطلاق مي شود كه تفاوت بين دو محيط را با تغييرات در سرعت لرزه اي، چگالي، ساختار شيميايي و مواد تشكيل‌دهنده آشكار مي سازد و تخمين عمق و بررسي تغييرات جانبي آن يكي از اهداف مهم مطالعات ژئوفيزيكي است. هدف از مطالعه حاضر، تخمين عمق و توپوگرافي ناپيوستگي موهو در محدوده جنوب‌غربي درياي بالتيك است كه در دهه هاي اخير به‌دليل دارا بودن ساختار زمين شناسي پيچيده ناشي از فرايندهاي زمين ساختي مختلف، يكي از مناطق بسيار جذاب براي پژوهشگران علوم زمين بوده است. در اين مطالعه تلاش شده تا با ادغام نتايج حاصل از مطالعات پيشين، داده‌هاي اندازه گيري شده جديد در منطقه و همچنين مدل هاي منطقه اي با تفكيك‌پذيري محدود به‌همراه مدل‌سازي پيشروي تعاملي داده هاي گراني، مدل سه‌‌بعدي و يكپارچه اي از ساختارهاي پوسته و گوشته بالايي تهيه شده و توپوگرافي موهو در مرز بين پوسته پاييني و گوشته بالايي مدل‌سازي شود. اين مدل شامل لايه هاي رسوبي، پوسته بالايي، پوسته پاييني و قسمتي از گوشته ليتوسفري است كه اطلاعاتي نظير ضخامت پوسته، توپوگرافي موهو و گسترش لايه پر سرعت پوسته پاييني در منطقه را شامل مي شود. داده هاي مورد استفاده تركيبي از داده هاي گراني دريايي، زميني و مدل EGM2008 است. نتايج به‌دست آمده حاكي از وجود پوسته كريستالين نسبتاً ضخيمي در منطقه است. عمق موهو در اين منطقه بين 26 تا 42 كيلومتر متغير است و گذار از پوسته پالئوزوئيك حوزه اروپاي مركزي به پوسته پركامبرين كراتون شرق اروپا و سپربالتيك در محدوده زون تورنكوئيست رخ مي دهد.