تحليل اكتشافي و مطالعه ناهمگني سري‌هاي دما و بارش ايستگاه‌هاي هواشناسي ايران (بازه زماني 2018-1989)

داده‌هاي ديده‌باني شده در ايستگاه‌هاي هواشناسي زيربناي گستره وسيعي از برنامه‌ ريزي ها، مطالعات كاربردي و مدل سازي ها در زمينه ها و علوم مختلف مي‌باشند و استفاده از اين داده‌ها در مطالعات و برنامه‌ريزي‌ها بدون اطمينان از صحت (Accuracy) و همگن بودن (Homogeneity) داده ها مي‌تواند منجر به نوعي عدم‌قطعيت (Uncertainty) در نتايج به‌دست‌آ‌مده شود. بنابراين با توجه به اهميت پارامترهاي دما و بارش، در اين مقاله سري هاي زماني دماي كمينه و بيشينه و بارش روزانه در ايستگاه هاي هواشناسي كشور با رويكرد تحليل اكتشافي و بررسي ناهمگني در دوره زماني 30 ساله (2018-1989) مورد ارزيابي قرار گرفته است. بررسي ها نشان داد در سري هاي زماني 30 ساله از بين 134 ايستگاه به‌طور ميانگين ايستگاه هاي هواشناسي كشور در مورد دماي بيشينه 3 درصد، دماي كمينه 4 درصد، و بارش روزانه داراي 2 درصد داده گم شده مي باشند. در اين سري زماني براي پارامتر دماي بيشينه تعداد 63 مورد داده پرت تشخيص داده شد، كه 53 مورد آن مربوط به ايستگاه ژئوفيزيك دانشگاه تهران بود. براي دماي كمينه اين عدد به 50 مورد رسيد كه 11 مورد آن متعلق به ايستگاه ژئوفيزيك دانشگاه تهران مي باشد. براي پارامتر بارش در اين دوره تعداد 13 مورد داده پرت تشخيص داده شد، كه 5 مورد آن به ايستگاه ژئوفيزيك دانشگاه تهران مربوط است. براي پارامتر دماي روزانه در اين دوره (بدون احتساب ايستگاه ژئوفيزيك)، 89 ايستگاه همگن و 44 ايستگاه داراي يك يا دو نقطه شكستگي بودند و براي پارامتر بارش نيز در همين دوره، 15 ايستگاه ناهمگن شناخته شدند.