تحليل پايداري محلات شهري با تاكيد بر عدالت فضايي - اجتماعي نمونه موردي: شهر مراغه

هدف اين تحقيق سنجش عدالت فضايي و سرمايه اجتماعي و ارتباط بين آن‌ها در سطح محلات شهري مراغه مي‌باشد. براي سنجش عدالت فضايي از توزيع(رويكرد توزيع فضايي) كاربري‌ها و براي سنجش سرمايه اجتماعي از روش پيمايشي در سطح محلات با استفاده از پرسشنامه استفاده شده است. روش تحقيق توصيفي-تحليلي مي‌باشد. نتايج سنجش عدالت توزيعي سرانه كاربري‌ها نشان مي‌دهد محلات جديد و حاشيه نشين به نسبت محلات بافت مركزي و مياني شهر وضعيت نامطلوب‌تري دارند. به منظور ارزيابي سرمايه اجتماعي، از روش پرسشنامه استفاده شده است كه به تعداد 383 پرسشنامه نسبت به جمعيت هر محله تهيه گرديده است. نتايج به دست آمده نشان دهنده پايين بودن ميزان سرمايه اجتماعي در محلات جديد و حاشيه‌نشين مي‌باشد و تقريبا نتايج مشابه با ميزان توزيع سرانه‌هاي خدمات شهري دارند. در نهايت به منظور تحليل ارتباط فضايي بين عدالت فضايي و سرمايه اجتماعي از روش‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون جغرافيايي وزني بهره گرفته شده است. نتايج همبستگي پيرسون نشان مي‌دهد كه بين توزيع فضايي سرانه‌هاي خدمات شهري و سرمايه اجتماعي ارتباط مستقيم و مثبتي وجود دارد. تحليل رگرسيون وزني جغرافيايي نيز اين نتايج آزمون پيرسون را تأييد مي‌كند. همچنين نتايج رگرسيون جغرافيايي نشان مي‌دهد كه با افزايش سرانه‌هاي كاربري‌ها به ويژه در محلات حاشيه‌نشين بر ميزان سرمايه اجتماعي اين محلات افزوده خواهد شد.