ارزيابي عدم قطعيت شاخص‌هاي عملكرد سامانۀ مخزن تحت تأثير تغييراقليم (مطالعۀ موردي: سد نمرود)

تغيير اقليم يكي از چالش‏هاي اصلي در مديريت و برنامه‏ريزي منابع آب است. در نظر گرفتن عدم قطعيت‏ها مي‏تواند تصوير دقيق‏تري از وضعيت سيستم ارائه دهد. در پژوهش حاضر ارزيابي عدم قطعيت شاخص‏هاي عملكرد مخزن سد نمرود واقع در حوضۀ حبله‌رود تحت تأثير تغيير اقليم در دورۀ آتي (2021ـ 2040) انجام شده است. به اين منظور، با استفاده از خروجي مدل گردش عمومي ECEARTH تحت دو سناريوي انتشار RCP4.5 و RCP8.5 و به‏كارگيري مدل LARSWG6 ريزمقياس‌نمايي آماري براي دورۀ آتي انجام شد. رواناب حوضه در دورۀ آتي با مدل هيدرولوژيكي IHACRES برآورد شد. در ادامه، با در نظر گرفتن ورودي‏هاي آيندۀ متغيرهاي اقليمي، تغييرات نيازها محاسبه شد. مدل‏سازي سامانۀ منابع آب با استفاده از مدل WEAP انجام شد. درنهايت و بر اساس تغييرات جريان رودخانه و با به‏كارگيري روش مونت‏كارلو، عدم قطعيت عملكرد مخزن سد نمرود تحت شرايط حاضر و تغيير اقليم ارزيابي شده و راهكارهاي انطباقي كاهش تقاضا (تأمين 85 و 70 درصدي تقاضاي كشاورزي) بررسي شد. نتايج نشان داد بيشترين مقادير شاخص پايداري مربوط به سناريوي كاهش 30 درصدي تقاضاي كشاورزي تحت سناريوي انتشار RCP4.5 است. دامنۀ تغييرات نيز تحت سناريوي يادشده براي كشاورزي فيروزكوه و گرمسار 64/20 و 2/34 درصد كاهش مي‏يابد، هرچند كاهش تقاضا به‏تنهايي براي بهبود عملكرد سيستم كافي نيست. دامنۀ تغييرات شاخص پايداري نسبت به ساير شاخص‏ها كمتر بود و بر همين اساس، قابليت اطمينان بيشتري براي ارزيابي وضعيت سيستم را دارد. در نظر گرفتن عدم قطعيت‏ها اگرچه ارزيابي تأثيرگذاري سناريوهاي سازگاري با تغيير اقليم را پيچيده‏تر مي‏سازد، اما به افزايش اطمينان‏پذيري راهكارها كمك مي‏كند.