بهينه سازي در مسائل طراحي چيدمان با طراحي مدل برنامه‌ريزي خطي عدد صحيح مختلط

هدف از مسايل طراحي چيدمان، يافتن كارآترين ترتيب قرارگيري تجهيزات، نيروي انساني در دپارتمان‌ها و يا واحدها به‌نحوي است كه حداكثر بهره‌وري در توليد محصول بدست آيد. مدل‌هاي ابتكاري موجود، ضرورت جانمايي واحد‌ها در درون دپارتمان‌هاي معين را لحاظ نمي‌كنند ولي در عمل بسياري از سازمان‌ها نياز به طراحي چيدماني دارند كه محدوديت جانمايي واحد‌ها در دپارتمان‌هاي مربوط در آنها لحاظ گردد. بخصوص براي سازمان‌هايي كه داراي ساختار سازماني اجرايي مي‌باشند و غالباً هركدام از واحدهاي هر دپارتمان اجرايي، مي‌بايست در اداره مربوط به خود جانمايي گردند. در حال حاضر بسياري از مسائل طراحي چيدمان با روش‌هاي ابتكاري و رياضي براي حل مشكلات چيدمان مناسب نيستند زيرا برخي از تسهيلات لازم است با هم و در كنار هم قرار گيرند. هدف اين مقاله آن است كه در سازماني كه از چند دپارتمان اصلي تشكيل شده است و هر دپارتمان شامل چندين واحد مي‌باشد، جانمايي بهينه به نحوي صورت پذيرد كه محدوديت انجام جانمايي واحدها در داخل دپارتمان‌هايي كه داراي مشابهت فرايند كاري مي‌باشند برآورده گردد. از اين رو محدوديت‌هايي به منظور طراحي چيدمان تسهيلات در دپارتمان‌هاي مشخص اضافه مي‌شوند و مدل رياضي براي بهينه‌سازي پيشنهاد مي‌گردد. مزاياي معرفي محدوديت‌هاي دپارتماني عبارتند از: در مقايسه با مدل‌هاي موجود منطق عملگرايانه‌تري را براي طراحي چيدمان و تسهيلات ارائه مي‌نمايد و همچنين با كاهش محدوديت‌هاي همپوشاني در ميان تسهيلات، مي‌توان به بهبود كارايي محاسباتي كمك كرد.