اولويت بندي عوامل مؤثر بر موانع مشاركت پايدار جوامع روستايي در طرح هاي آبخوان داري از ديدگاه بهره برداران در حوزه ي آبخيز بيشه زرد استان فارس

منطقي ترين راهكار براي حفظ منابع طبيعي، مشاركت همه جانبه ي مردم است. اين مسأله ضمن كاهش هزينه هاي اجرايي، ضامن موفقيت و اجراي مؤثرتر طرح ها خواهد بود. به اين منظور، پژوهش حاضر اقدام به شناسايي و اولويت بندي شاخص ها و زيرشاخص هاي مؤثر بر موانع مشاركت پايدار جوامع روستايي در طرح هاي آبخوان داري از ديدگاه بهره برداران در حوزه ي آبخيز بيشه زرد استان فارس نموده است. جامعه ي آماري اين پژوهش با استفاده از فرمول كوكران به تعداد 83 نفر از بهره برداران و ساكنان اين حوضه بودند. براي گردآوري داده ها از پرسش نامه مشتمل بر چهار شاخص و دوازده زيرشاخص با طيف ليكرت استفاده شد. با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ي 23) اهميت شاخص ها و زيرشاخص ها توسط آزمون t مشخص شد و به منظور اولويت بندي شاخص ها و زيرشاخص هاي مؤثر، از آزمون ناپارامتري فريدمن استفاده شد. نتايج نشان داد در اولويت بندي شاخص ها از ديدگاه بهره برداران به ترتيب شاخص هاي آموزشيترويجي ، طراحياجرايي ، اجتماعي و اقتصادي با ميانگين رتبه هاي 9/75، 9/49، 6/98 و 5/93 به عنوان شاخص اي مؤثر، و در اولويت بندي زيرشاخص ها به ترتيب عدم توجه به نيروي محلي در اجراي طرح ها (اشتغال زايي) و ديربازده بودن طرح ها با ميانگين رتبه هاي 11/40 و 5/74 داراي بيشينه و كمينه ي اولويت در موانع مشاركت در طرح هاي آبخوان داري در اين حوزه ي آبخيز تعيين شدند. اين يافته نشان دهنده ي آن است كه در صورتي كه وضعيت اشتغال در اين حوزه ي آبخيز حل شود؛ مردم حاضرند نسبت به صرف زمان در به نتيجه رسيدن طرح ها اقدام كنند. پيشنهاد مي شود مديران عرصه هاي منابع طبيعي نسبت به برنامه ريزي و انجام فعاليت هاي آموزشيترويجي كاربردي مرتبط با مباحث منابع طبيعي و آبخوان داري اقدام نمايند.