ارزيابي وضعيت مديريت بافت‌هاي اكولوژيك شهري مطالعه موردي: منطقه 9 شهر اصفهان

در سال‌هاي اخير، كم‌توجهي به پتانسيل‌هاي گردشگري پهنه‌هاي اكولوژيك شهري و عدم مديريت درست در حفظ آن‌ها در منطقه 9 شهر اصفهان باعث از بين رفتن برخي باغ‌ها و اراضي كشاورزي و عدم استفاده بهينه از جاذبه‌هاي اين پهنه‌ها گرديده است. بر همين مبنا، هدف پژوهش حاضر ارزيابي وضعيت مديريت بافت‌هاي اكولوژيك شهري در منطقه 9 شهر اصفهان مي‌باشد. روش تحقيق توصيفي –تحليلي بوده و تجزيه‌وتحليل داده‌ها با روش STAR و آماره T انجام‌شده است. جامعه آماري شامل گروه خبرگان و حجم نمونه تعداد 15 نفر از مديران و كارشناسان متخصص در زمينه بافت‌هاي اكولوژي شهري در اصفهان است. يافته‌هاي پژوهش نشان‌دهنده آن است كه مديريت بافت‌هاي اكولوژيك شهري داراي سه بعد مشتمل بر مديريت بافت (با چهار شاخص ازجمله قانون‌گذاري، برنامه‌ريزي، مديريت منابع و كنترل و نظارت)، بافت اكولوژيك (شامل دو شاخص حفاظت و توسعه و بهسازي) و اكوتوريسم (چهار شاخص اقتصادي، اجتماعي، زيست‌محيطي و فرهنگي) است. نتايج روش STAR، نشان مي‌دهند كه وضعيت فعلي مديريت بافت اكولوژي منطقه 9 شهر اصفهان مطلوب نيست و نتايج حاصل از آماره T، بيانگر آن است كه ميانگين بعد مديريت بافت، بافت اكولوژيك و اكوتوريسم به‌طور معناداري پايين‌تر از حد متوسط (3) برآورد شده است. همچنين مقدار آماره T براي اين سه بعد به ترتيب برابر با 7/15-، 0/13- و 9/15- است. همچنين بر اساس نتايج حاصل، به‌طور عمده شهرداري و جهاد كشاورزي در مديريت بافت اكولوژي منطقه 9 شهرداري اصفهان، نقش دارند. بر اساس نتايج حاصل از انجام اين پژوهش مي‌توان گفت، ضعف در قوانين، عدم برنامه‌ريزي مناسب و توجه نكردن به كاربري‌هاي اصولي، سبب شده كه وضعيت اكولوژيكي منطقه در حال حاضر در شرايط مطلوب نباشد. در اين راستا راهبردهايي نظير ارتقاء كيفي ساختار و هماهنگي دستگاه‌هاي ذي‌ربط؛ همراهي مردمي در طرح جامع گردشگري و حفظ منابع و تأمين امينت؛ بهره‌برداري از حقوق مالكانه و عوايد اقتصادي آن؛ ارتقاء وضع كيفي فضاها و پهنه‌هاي طبيعي موجود و حفظ و توسعه پهنه‌هاي اكولوژيك در مديريت اكوتوريسم بافت‌هاي اكولوژيك شهري منطقه 9 شهر اصفهان مؤثر است.