بررسي و ارزيابي مولفه هاي تاب آوري شهري (منطقه مورد مطالعه: شهرماهشهر)

امروزه شهرها در كنار پيچيدگي ها و چالش هاي مرتبط با افزايش روزافزون جمعيت و توسعه خود به لحاظ امكانات و منابع توسعه با چالش هاي فراوان امنيتي و ايمني در حوزه هاي مختلف خود جهت مواجه با آسيب‌ها، خطرات و بحران‌هاي انساني و طبيعي نيز دست به گريبان هستند. در اين راستا تاب‌آوري رويكرد جديدي است كه در راستاي پايداري و حفظ مانايي و ارتقاي ظرفيت تحمل منابع و شاخصه هاي توسعه در شهرها در برابر خطرات و آسيب‌ها و مخاطرات مطرح شده است. در مطالعه حاضر با هدف كاربردي توسعه و با روش شناسي توصيفي تحليل سعي شده است به تحليل مؤلفه‌هاي تاب‌آوري شهري در شهر ماهشهر پرداخته شود. براي گرداوري داده‌هاي توصيفي از روش اسنادي كتابخانه‌اي و براي گرداوري داده‌هاي تحليل به روش پيمايشي و ابزار پرسشنامه بهره برده شد. جامعه نمونه پژوهش 50 نفر از كارشناسان و متخصصان مرتبط با موضوع پژوهش بود كه به شيوه دلفي هدفمند مورد پرسش و پاسخ قرار گرفتند. براي تحليل داده‌هاي پژوهش از مدل تحليل سلسله مراتبي AHP و مدل رگرسيوني خطي استفاده گرديد. نتايج بدست آمده نشان داد كه در بين مؤلفه‌هاي تاب‌آوري شهر ماهشهر ، تاب‌آوري زيرساختي داراي اولويت بيشتري نسبت به ساير مؤلفه‌ها مي‌باشد و اينكه تمامي مؤلفه‌هاي اقتصادي، اجتماعي، زيرساختي، كالبدي و مديريتي در تحقق تاب‌آوري شهري در شهر ماهشهر داراي تأثير مثبت و معناداري مي‌باشند.