بررسي رابطه توانمندسازي اعضاء تعاوني‌هاي كشاورزي و توليدي روستايي و كشاورزي پايدار (مطالعه موردي: شهرستان ابركوه)

توسعه پايدار و مستمر هر كشوري وابسته به پايداري نظام كشاورزي آن است؛ بنابراين، دستيابي به نظام كشاورزي پايدار، يكي از سياست‌هاي مهم بخش كشاورزي كشورها است كه نه تنها موجبات امنيت غذايي، كسب درآمدهاي ارزي و استقلال سياسي و اقتصادي در سطح كلان را فراهم مي‌آورد؛ بلكه در سطح محلي نيز باعث توسعه مي‌گردد. از اين رو هدف از پژوهش حاضر، تحليل رابطه توانمندسازي اعضاي تعاوني‌هاي توليدي روستايي و كشاورزي شهرستان ابركوه و رعايت اصول كشاورزي پايدار در اين شهرستان مي‌باشد. روش تحقيق در اين پژوهش از نوع توصيفي پيمايشي بوده كه آمار و اطلاعات آن از طريق روش‌هاي ميداني به دست آمده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل 3000 عضو تعاوني‌هاي توليدي روستايي و كشاورزي منطقه مورد مطالعه مي‌باشد كه با استفاده از فرمول كوكران در سطح خطاي 05/0، نمونه‌اي به حجم 341 نفر تعيين شده است. در اين پژوهش براي تحليل داده‌ها از آزمون‌ تي تك نمونه‌اي و ضريب پيرسون استفاده گرديده است. نتايج تحقيق بر اساس آزمون هاي آماري مورد مطالعه نشان مي‌دهد كه اثرگذاري توانمندسازي جامعه آماري بر رعايت اصول كشاورزي پايدار در شهرستان ابركوه معنادار و بين اين دو متغير در سطح 99 درصد اطمينان رابطه معنادار و مستقيمي وجود دارد.