مكانيابي مراكز اموزشي به روش AHP ( مطالعه موردي:شهرستان سروآباد)

تخصيص فضا به كاربريهاي آموزشي يكي از موضوعات مهمي است كه در برنامه ريزي شهري و روستايي مورد توجه قرار گرفته است. به دليل افزايش سريع جمعيت شهرهاي ايران و حساسيت بالاي كاربري هاي آموزشي از نظر مسايل مختلف محيطي و ارتباط مستقيم آن با خانواده ها ، نحوه تخصيص كاربريها از اهميت بالايي برخوردار است . روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي تحليلي است كه هدف شناسايي مكان هاي مناسب براي احداث مراكز آموزشي خواهد بود كه از روش كتابخانه و ميداني نتايج تحقيق ما به دست آمد؛ در تحقيق حاضر با تشكيل پايگاههاي اطلاعاتي، به بررسي مكان يابي مراكز آموزشي شهرستان سروآباد واقع در استان كردستان پرداخته كه متغييرهاي ارتفاع،ميزان فاصله از جاده،شيب و جهت شيب ،فاصله از نقاط مسكوني ونقاط زمين لغزشي مورد ارزيابي قرار گرفته است و از طريق مدل AHPمورد بررسي قرار گرفته است، اطلاعات به دست امده و پارامترهاي مورد نظر چيزي 7.64 درصد براي احداث مراكز آموزشي ارزش خيلي زياد دارد و به ترتيب 28.79 درصد زياد، 10.70 درصد متوسط، 7.64 كم و 32 درصد هم ارزشي خيلي كمي بري احداث مراكز آموزشي دارد.