بررسي تعادل فضايي دهستان هاي شهرستان كامياران در سال هاي 1390 و 1395 ( بر اساس مدل رتبه –اندازه)

به كار گيري معيارها و روش هاي كمي جهت سطح بندي سكونتگاه ها در سيستم فضايي مناطق از سوي منجر به شناخت ميزان نابرابري نقاط سكونتگاهي شده و از سوي ديگر معياري جهت تلاش در راستايي كاهش فقر و نابرابري هاي موجود ميان آنها محسوب مي گردد، اين تحقيق به بررسي و سنجش شاخص هاي توسعه انساني دردهستان هاي شهرستان كامياران واقع در استان كردستان بر اساس شاخص هاي آموزشي،فرهنگي و ورزشيسياسياداري، برق، گاز، آب بهداشت و درمانمخابرات و ارتباطات پرداخته شد، روش انجام تحقيق حاضر توصيفي– تحليلي است، گردآوري اطلاعات با استفاده از منابع كتابخانه اي انجام گرفته، مدل مورد استفاده در اين تحقيق مدل رتبه اندازه است كه براي سنجش ميزان تعدل فضايي بين توزيع خدمات و جمعيت در دهستان اين شهرستان بر اساس آمار 1390 و 1395 پرداخته شد ، بر اساسآمار 1390 R در اين مدل 0.822 به دست آمده است كه نشان دهنده اين است كه تعدل فضايي به نسبت خوبي بين توزيع خدمات و جمعيت در دهستان هاي شهرستان كامياران وجود دارداما بر اساس آمار 1395 Rبرابر 0.5 مي باشد كه تعادل فضايي بين بين خدمات و جمعيت در دهستان هاي شهرستان كامياران وجود ندارد.