تحليل عملكرد مديريت شهري با تاكيد بر رويكرد حكمروايي خوب (مطالعه موردي: شهر بهشهر)

تغيير رويكرد در مديريت شهري و اهميت بيش از پيش نقش كنشگران مختلف و شهروندان در عرصه امور شهري، موجب تغيير در رويكرد مديريت شهري شده است و مديريت متمركز و دستوري به مديريت پايين به بالا و مشاركت‌پذير كه در آن به همكاري بين كنشگران عرصه شهري پاي مي‌فشارد، تاكيد شده است. در پژوهش حاضر به منظور تحليل عملكرد مديريت شهري، با رويكرد حكمروايي خوب و با توجه به شاخص‌هاي آن پرداخته شد. به همين منظور براي ارزيابي رويكرد حكمروايي، از آزمون‌هاي آماري (T تك نمونه‌اي و آزمون Friedman) استفاده گرديد. جامعه مورد بررسي شامل دو گروه شهروندان و متخصصين بوده است. روش گردآوري داده از طريق پرسشنامه براي هريك از دو گروه تهيه گرديد و بر اساس طيف ليكرت به جمع‌آوري نظرات پرداخته شد. از پرسشنامه شهروندان به منظور سنجش سطح حكمروايي و از داده‌هاي حاصل از پرسشنامه متخصصين درجهت شناخت قابليت‌ها و ظرفيت در عرصه مديريت شهري براي ارائه راهبرد بر اساس مدل SWOT بهره‌گيري شد. نتايج به‌دست آمده نشان مي‌دهد، سطح حكمروايي خوب در محدوده مورد مطالعه از ميانگين متوسط (استاندارد) پايين‌تر بوده و نتايج حاصل از مدل SWOT هم براي افزايش عملكرد مديريت شهري با استراتژي تدافعي درجهت توسعه مشاركت‌هاي مردمي در اولويت قرار گرفته است.