كشاورزي اجتماع پشتيبان (CSA) استراتژي نيل به پايداري توليد

افزايش شناخت نسبت به اثرات منفي بازسازي اقتصادي بر رفاه اجتماعي و محيط زيست در سطح جهاني، نگراني نسبت به خطرات زيست محيطي، اقتصادي و اجتماعي نسبت به سيستم جهاني غذا موجب جلب توجه متخصصان و عموم مردم نسبت به پايداري و امنيت غذايي گرديده است. اگرچه بهترين راه رسيدن به توسعه سيستم‌هاي غذايي هنوز يك معماست اما كشاورزي اجتماع پشتيبان يكي از اشكال كشاورزي جايگزين است كه به عنوان يك استراتژي بازاريابي مستقيم براي توليدكنندگان كوچك و به عنوان راهي براي توسعه روابط مثبت بين توليدكنندگان كوچك و به عنوان راهي براي توسعه روابط مثبت بين توليدكنندگان و مصرف كنندگان تبليغ شده است. در واقع CSA يك رهيافت منحصر به فرد است كه به دنبال ساختاردهي مجدد ماهيت خريد و فروش كالاهاي كشاورزي با ايجاد اتحاد بين كشاورزان و مصرف كنندگان است كه در اين مقاله با استناد به منابع و مقالات موجود در اين زمينه مطالعاتي به بررسي مزايا و معايب و نيز چالش‌هاي اين رهيافت پرداخته است.