بازآفريني سكونتگاه‌هاي غيررسمي در حاشيه شهرها با تأكيد بر برنامه‌ريزي استراتژيك كمي (QSPM): محله هادي‌آباد شهر قزوين

سكونتگاه‌هاي غيررسمي به عنوان يكي از معضلات «كشورهاي در حال توسعه» محسوب مي‌شوند كه داراي مشكلات بي‌شماري در زمينه شهرسازي هستند. اين مناطق شهري در جوامع مختلف به شكل‌هاي متفاوتي از جمله حاشيه نشيني، گتو، آلونك نشيني و ... وجود دارند. در ايران نيز سكونتگاه‌هاي غيررسمي يكي از مشكلات و چالشهاي عمده جامعه شهري به شمار مي‌آيند كه پيامدها و اثرات نامطلوبي چون ساخت و سازهاي غيراصولي، تراكم بالا، محيط شهري نامطلوب، كمبود خدمات شهري و ... را براي شهرها بالاخص كلانشهرها بوجود آورده‌اند. اسكان غيررسمي در شهر قزوين نيز مسائل و مشكلات متعددي ايجاد نموده است كه نيازمند پژوهش‌هاي علمي و ارايه راهكارهاي اجرايي است. بر اين اساس هدف پژوهش حاضر، بازآفريني محله هادي‌آباد قزوين به منظور معرفي راهبردهاي ارتقاء كيفيت زندگي در آن است. روش تحقيق توصيفيتحليلي و مبتني بر منابع كتابخانه‌اي، اسنادي، بررسي‌هاي ميداني و پرسشنامه است. جامعه آماري كليه ساكنان محله هادي‌آباد است و حجم نمونه شامل 40 نفر از ساكنين محله است كه با فرمول «كوكران» محاسبه شده است و همچنين براي تحليل از روش برنامه‌ريزي استراتژيك كمي (QSPM) بهره گرفته شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهند راهبردهاي بازآفريني اقتصادي، اجتماعي، محيطي و كالبدي مي‌تواند در ارتقا كيفيت زندگي در اين محله موثر باشد به صورتي كه با دادن تسهيلاتي مانند اعطاي وام به ساكنين براي نوسازي قطعات و تجميع آنها و ايجاد فضاي كسب و كار مي‌توان مانع خروج جوانان از محله شده و الگوي جمعيتي را حفظ نمود، بعلاوه با تعريض معابر به عنوان اقدامي مناسب، سهولت رفت و آمد را فراهم كرد.