برنامه‌ريزي استراتژيك توسعه توريسم درماني در محدوده چشمه‌هاي آبگرم با استفاده از تكنيك SWOT(مطالعه‌موردي: منطقه شكار ممنوع بزمان)

توريسم درماني يعني برخورداري از امكانات درماني يا بهبود برخي بيماري هاي گردشگران با استفاده از منابع طبيعي، به عبارت ديگر سفر به قصد درمان عارضه جسمي خاص مانند؛ بيماري پوستي (پسوريازيس )، آرتريت، روماتيسم، يا مشكلات تنفسي با استفاده از منابع طبيعي نظير چشمه هاي آبگرم و معدني، درياچه هاي نمك، لجن، شن راديواكتيو، حمام هاي گياهي، نور آفتاب و آب وهوا مي باشد. هدف از اين پژوهش بررسي توانمندي هاي منطقه شكار ممنوع بزمان در زمينه جذب توريسم درماني و ارائه برنامه استراتژيك و توسعه آن است. روش انجام اين تحقيق توصيفي تحليلي با استفاده از روش برنامه ريزي استراتژيك (SWOT) براي شناسايي نقاط قوت ، ضعف دروني و فرصتها و تهديدات بيروني توسعه توريسم درماني در اين شهر بوده است. نتايج حاصل از كاربرد روش حاكي است نقاط قوت وفرصت هاي موجود براي توسعه اين فعاليت درقياس با تنگناها و نقاط ضعف دروني و نيز تهديدات بيروني به مراتب بيشتر بوده و بر اين اساس تدوين استراتژي هاي توسعه اي (so) براي توسعه اين بخش در اولويت قرار گرفته اند. همينطور تجزيه و تحليل يافته هاي تحقيق حكايت از اين دارد كه مشكلات مربوط به ناشناخته ماندن توريسم درماني درمنطقه شكار ممنوع بزمان و نبود برنامه ريزي منسجم و هماهنگ با توجه به ماهيت فعاليت توريسم درماني به عنوان امري بين دستگاهي از مواردي است كه بايد براي توسعه توريسم درماني كشور به رفع آن پرداخت. امكانات و تجهيزات زيربنايي هر منطقه به عنوان يكي از بنيادي ترين اشكال عرضه در صنعت گردشگري، بيشترين حجم درآمد زايي را براي جوامع ميزبان پس از صنعت حمل و نقل و جابه جايي گردشگران به وجود مي آورد.