ارزيابي ارتقا سلامت روان در فضاهاي رهاشده ي شهري با محوريت شكل گيري شهر سالم مطالعه موردي : شهر مشهد

يكي از محورهاي ارزيابي سلامت جوامع مختلف، بهداشت روان آن جامعه است. بي شك سلامت ِ روان، نقش مهمي در تضمين پويايي وكار آمدي هر جامعه ايفا مي كند. با شكل گيري فضاهاي رها شده ي شهري در واقع نوعي زوال درون شهري بوجود مي آيد و مقارن است با رشد گسترش شهر در نواحي حاشيه اي ، عدم توجه به اين موضوع مي تواند بيش از پيش پراكنده رويي شهري را افزايش داده و روند توسعه شهر را ناپايدار سازند و سلامت روان جامعه را در يادگيري و تعاملات اجتماعي به خطر اندازد و عملكرد و بازدهي افراد تحت تأثير قرار مي گيرد. تحقيق حاضر از نوع تحقيقات كيفي بوده و روش تحقيق مورد استفاده توصيفي تحليلي مي باشد. با توجه به موضوع مورد بررسي جمع آوري اطلاعات به دو شيوه اسنادي و پيمايشي بوده است، به اين صورت كه مباني نظري، شاخص هاي بررسي شده و داده هاي سرشماري به صورت اسنادي و كتابخانه اي جمع آوري شده است و به منظور بررسي شاخص ها در كلانشهر مشهد، داده هاي مورد نياز از شيوه هاي پيمايش ميداني شامل برداشت ميداني، مصاحبه با شهروندان گردآوري شده است براي .ارزيابي از روش HIA بهره گرفته شده است نتايج تحقيق نشان مي دهد : سياست HIA لازم به توضيح است كه با اينكه اغلب ارزيابي اثرات سلامت در سطح پروژه ها انجام مي شود، سياست هاي كلي تر از قبيل استخدام، تجارت، آموزش و سياست هاي استراتژيك طراحي مكاني براي ارزيابي اثرات سلامت روان مي تواند استفاده شود. هدف سياست هاي ارزيابي اثرات سلامت از طرف ديگر، جلو گيري از آسيب هاي اجتماعي و افزايش فرصت هايي براي بهبود سلامتي است.