نقش مسئوليت اجتماعي بر توسعه منابع محيط‌زيست و عملكرد سازمان شهرداري‌ها

مسئوليت اجتماعي سازمان، عامل اساسي بقاي هر سازمان است. افزايش سريع مشكلات زيست‌محيطي همه جوامع بشري را تهديد مي‌كند. منشأ اين مشكلات زيست‌محيطي را مي‌توان به الگوهاي رشد جوامع مدرن نسبت داد. بسياري از مديران سازمان‌ها با يكديگر رقابت مي‌كنند و از طرفي، به دنبال راه‌حل‌هاي جديد براي افزايش عملكرد سازمانشان هستند كه از نگراني‌هاي اصلي سازمان‌هاي امروزي است. هدف عملكرد، تمركز كاركنان بر عملكرد وظيفه‌اي است. هدف اصلي اين پژوهش شناسايي تأثير مسئوليت اجتماعي بر توسعه منابع محيط‌زيست و عملكرد سازمان شهرداري‌ها مي‌باشد. روش جمع‌آوري اطلاعات در اين تحقيق، پيمايشي مبتني بر پرسشنامه محقق ساخته بوده است. جامعه آماري اين تحقيق شركت‌هاي مرتبط با محيط‌زيست و فضاي سبز شهرداري‌ها مي‌باشد و تعداد كاركنان شاغل در اين شركت‌ها 200 نفر مي‌باشد كه با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي در دسترس مورد بررسي قرار گرفته و در ادامه با نرم‌افزار spss به تحليل و توصيف متغيرهاي پژوهش پرداخته شده است. نتايج حاصل شده از اين تحقيق نشان مي‌دهد كه ميان مؤلفه‌هاي مسئوليت اجتماعي با توسعه منابع محيط‌زيست و عملكرد فرآيندهاي داخلي سازمان‌هاي شهرداري‌ها با ضريب 0.916، توسعه زيست‌محيطي و عملكرد سازمان شهرداري‌ها 0.525 و توسعه اقتصادي عملكرد سازمان شهرداري‌ها برابر با 0.688 و توسعه زيست‌محيطي عرضه‌كننده برابر با 0.811 مي‌باشد. رابطه ميان توسعه زيست‌محيطي عرضه‌كننده و مزاياي رقابتي با ضريب 2.166 و عملكرد مالي 2.545 معنادار مي‌باشد. همچنين رابطه ميان توسعه زيست‌محيطي عرضه‌كننده و مزاياي رقابتي با ضريب 0.275 و عملكرد مالي 0.228 معنادار مي‌باشد.