توسعه گردشگري مبتني بر كارآفريني اجتماعي

با نظر به اين كه توسعه پايدار، امروزه بر پايه نوآوري و خلاقيت و استفاده از دانش استوار است، توسعه كارآفريني اجتماعي در كشور ضمن فراهم آوردن زمينه رشد و توسعه پايدار، داراي اين قابليت است كه مسائل و مشكلات جاري از جمله فقر، نابساماني اجتماعي و فرهنگي، حتي بيكاري دانش‌آموختگان دانشگاهي و معضل بزرگ انبوه بيكاران را مرتفع كند. علي‌رغم آن كه صنعت گردشگري داراي مزايا و منافعي براي جوامع ميزبان و گردشگران مي‌باشند، با اين حال گردشگري در قالب سنتي آن، داراي معايب و اثرات منفي بر جامعه ميزبان خواهد بود. راهي براي ايجاد اخلال در صنعت سنتي گردشگري، تكيه بر جنبه تداوم نوآوري د آن است كه اين خود جنبه‌اي جدايي ناپذير از كارآفريني اجتماعي است. لذا مقاله حاضر بر آن است كه با بهره گيري از مطالعات كتابخانه اي ضمن تعريف و شناسايي ويژگي هاي كارآفريني اجتماعي و زمينه هاي اثرگذاري آن، ويژگي هاي كارآفرينان اجتماعي را ذكر كرده تا زمينه توسعه كارآفريني اجتماعي مبتني بر گردشگري كه منجر به افزايش نوآوري، ارتقاي سطح فناوري، افزايش اشتغال، توليد دانش فني و توليد و توزيع درآمد در سطح جامعه مي شود فراهم گردد.