سنجش وارزيابي تاب آوري كالبدي روستاهاي در معرض خطر وقوع زلزله(نمونه موردي: روستاهاي دهستان انجيرلو شهرستان بيله سوار)

پهنه ايران به دليل قرار گيري روي كمربند زلزله همواره در معرض خطر وقوع زلزله بوده است. شكل گيري گسل هاي بزرگ و وجود ميدان هاي تنش فعال ايران را مستعد وقوع زلزله ها كرده است. هدف از پژوهش حاضر سنجش و ارزيابي تاب آوري كالبدي روستاهاي در معرض خطر وقوع زلزله(نمونه موردي: روستاهاي دهستان انجيرلو) است. در اين تحقيق از روش توصيفي تحليلي و اطلاعات پيمايشي و كتابخانه‌اي استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش، شامل روستاييان روستاهاي اَنجيرلو، اكبرداود قشلاقي و قيزقالاسي (1642N=) ، با توجه به مشخص بودن جامعه آماري مورد مطالعه از فرمول كوكران براي استخراج حجم نمونه آماري (311 n=) كه مقدار درصد خطا 5% درصد است. براي دقت بيشتر حجم نمونه 320 انتخاب و براي تعيين پايايي كمي پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد كه مقدار آلفاي ذكر شده در پرسش‌نامه 0.78 تا 0.83 محاسبه شد. براي به دست آوردن سنجش ديدگاه ساكنان در خصوص مؤلفه‌ هاي ذكر شده از آزمون‌هاي آماري T تك نمونه‌اي استفاده شد. نتايج پژوهش نشان مي دهد تاب‌آوري كالبدي روستاهاي كه مولفه ميزان دسترسي ها با ميانگين 2.92 داراي بيشترين امتياز و مولفه كيفيت معابر و گذرگاه ها با 2.16 داراي كمترين امتياز از طرف پاسخ‌گويان بود